...
...
| Referencia | Texto griego | Traducción | Lema | Significado |
|---|
| Pind.O.2.89Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἔπεχε νῦν σκοπῷ τόξον... τίνα βάλλομεν... ὀϊστοὺς ἱέντες; | tensa <tú> ahora el arco hacia el blanco, ¿a quién vamos a disparar lanzando flechas? | τόξον | arco (poético) |
| Pind.O.3.8Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | φόρμιγγά τε ποικιλόγαρυν καὶ βοὰν αὐλῶν… συμμῖξαι πρεπόντως | y que se mezclen adecuadamente la lira de muchos tonos y el sonido de las flautas | βοή | sonido, canto |
| Pind.O.3.20Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἑσπέρας ὀφθαλμὸν ἀντέφλεξε Μήνα | hizo brillar enfrente a la luna, ojo de la tarde | ὀφθαλμός | ojo (que brilla) |
| Pind.O.4.11Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | δέκευ Χαρίτων ἕκατι τόνδε κῶμον, χρονιώτατον φάος εὐρυσθενέων ἀρετᾶν | recibe <tú> este cortejo obra de las Gracias, luz la más perdurable de valores poderosos | φῶς | luz, brillo, gloria |
| Pind.O.4.14Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | νιν αἰνέω μάλα μὲν τροφαῖς ἑτοῖμον ἵππων | lo alabo mucho por estar preparado para la cría de caballos | τροφή | alimentación, crianza, cría, cuidado infantil |
| Pind.O.4.19Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | οὐ ψεύδεϊ τέγξω λόγον | no teñiré el discurso con falsedad | ψεῦδος | mentira, falsedad, engaño |
| Pind.O.4.29Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | φύονται δὲ καὶ νέοις ἐν ἀνδράσιν πολιαὶ θαμὰ καὶ παρὰ τὸν ἁλικίας ἐοικότα χρόνον | y crecen incluso en hombres jóvenes canas muchas veces y al margen del momento adecuado por edad | ἡλικία | edad, época de la vida |
| Pind.O.5.1Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ὑψηλᾶν ἀρετᾶν καὶ στεφάνων ἄωτον γλυκὺν τῶν Οὐλυμπίᾳ, Ὠκεανοῦ θύγατερ… δέκευ | ¡hija de Océano! ¡acepta el dulce vellón de excelsas virtudes y coronas! | ὑψηλός | elevado, excelso, de alta cuna, altanero |
| Pind.O.5.4Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ὃς τὰν σὰν πόλιν αὔξων | engrandeciendo <él> tu ciudad | αὔξω | acrecentar, aumentar, engrandecer, enaltecer |
| Pind.O.6.1Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | χρυσέας ὑποστάσαντες εὐτειχεῖ προθύρῳ θαλάμου κίονας… πάξομεν | consolidaremos colocando debajo del bien edificado pórtico de la sala columnas de oro | ὑφίστημι | colocar debajo de |
| Pind.O.6.11Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | πολλοὶ δὲ μέμνανται, καλὸν εἴ τι ποναθῇ | pero muchos se acuerdan si algo noble se obtuvo con esfuerzo | πονέω | esforzarse (en algo), sufrir (por algo), obtener (algo) con esfuerzo |
| Pind.O.6.20Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | καὶ μέγαν ὅρκον ὀμόσσαις τοῦτό γέ οἱ σαφέως μαρτυρήσω | y tras jurar un gran juramento, testificaré para él precisamente eso con seguridad | σαφής | con claridad, con seguridad |
| Pind.O.6.21Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ὀμόσσαις τοῦτό γέ οἱ σαφέως μαρτυρήσω | tras hacer un juramento eso en concreto testificaré para él con precisión | μαρτυρέω | testificar (algo para alguien), atestiguar |
| Pind.O.6.27Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | χρὴ τοίνυν πύλας ὕμνων ἀναπίτναμεν αὐταῖς | es necesario por tanto abrirles de par en par las puertas de los himnos | πύλη | puerta, entrada, acceso |
| Pind.O.6.27Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | χρὴ τοίνυν πύλας ὕμνων ἀναπίτναμεν αὐταῖς | es necesario, así pues, abrir las puertas de los himnos para ellas | τοίνυν | así pues, por tanto |
| Pind.O.6.28Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | δεῖ σάμερόν μ’ ἐλθεῖν ἐν ὥρᾳ | es necesario que yo vaya hoy a tiempo | δέω | es obligado que, es necesario que |
| Pind.O.6.35Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … ἔνθα [Εὐάδνα] τραφεῖσ’ ὑπ’ Ἀπόλλωνι γλυκείας πρῶτον ἔψαυσ’ Ἀφροδίτας | … donde Evadne una vez criada alcanzó por primera vez el dulce placer del amor con Apolo | Ἀφροδίτη | placer del amor, placer sexual |
| Pind.O.6.37Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐν θυμῷ πιέσαις χόλον οὐ φατὸν ὀξείᾳ μελέτᾳ ᾤχετο | refrenando en su alma una cólera indecible se iba con preocupación punzante | πιέζω | reprimir, refrenar, contener |
| Pind.O.6.51Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | φᾶ... οὐδέ ποτ’ ἐκλείψειν γενεάν | decía… que su estirpe nunca se extinguiría | ἐκλείπω | acabar, extinguirse, desaparecer |
| Pind.O.6.62Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἀντεφθέγξατο δ’ ἀρτιεπὴς πατρία ὄσσα | y respondió clara la voz paterna | πάτριος | paterno, del padre, patrio |
| Pind.O.6.73Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | τιμῶντες δ’ ἀρετὰς ἐς φανερὰν ὁδὸν ἔρχονται | y honrando las virtudes avanzan hacia un camino preclaro | φανερός | preclaro, ilustre, notable |
| Pind.O.6.78 Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐδώρησαν θεῶν κάρυκα λιταῖς θυσίαις πολλὰ δὴ πολλαῖσιν Ἑρμᾶν | hicieron muchos regalos al mensajero de los Dioses, Hermes, con muchos sacrificios suplicatorios | δωρέομαι | hacer regalos |
| Pind.O.6.87Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἀνδράσιν αἰχματαῖσι πλέκων ποικίλον ὕμνον | tejiendo <yo> para hombres de lanza un himno variado | ποικίλος | variado, variopinto, complicado, elaborado, sutil |
| Pind.O.7.18Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … ὄφρα πελώριον ἄνδρα… αἰνέσω… πατέρα τε Δαμάγητον… Ἀσίας εὐρυχόρου τρίπολιν νᾶσον πέλας ἐμβόλῳ ναίοντας | … para que <yo> elogie al varón colosal y a <su> padre Damageto que habitan la isla de las tres ciudades cerca del espolón de Asia de extensas tierras | πέλας | cerca (de) |
| Pind.O.7.30Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | αἱ δὲ φρενῶν ταραχαὶ παρέπλαγξαν καὶ σοφόν | y las confusiones de la mente desvían incluso al sabio | ταραχή | confusión, turbación |
| Pind.O.7.40Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | μέλλον ἔντειλεν φυλάξασθαι χρέος παισὶν φίλοις | ordenó a sus queridos hijos cuidarse de <su> futura obligación | φυλάττω | mantener (en su interés), vigilar (en su interés), cuidarse (de) |
| Pind.O.7.42Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … παισὶν φίλοις… σεμνὰν θυσίαν θέμενοι... | ... a sus queridos hijos que haciendo un venerable sacrificio… | τίθημι | hacer, preparar |
| Pind.O.7.58Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἀπεόντος δ’ οὔτις ἔνδειξεν λάχος Ἀελίου | y estando ausente Helio nadie <le> señaló un lote | ἐνδείκνυμι | mostrar, hacer evidente |
| Pind.O7.86Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐν Μεγάροισίν τ’ οὐχ ἕτερον λιθίνα ψᾶφος ἔχει λόγον | y en Mégara el registro pétreo no contiene otra explicación | Μέγαρα | Mégara |
| Pind.O.7.87Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐν Μεγάροισίν τ’ οὐχ ἕτερον λιθίνα ψᾶφος ἔχει λόγον | y entre los de Mégara no contiene otra palabra la resolución <grabada> en piedra | ψῆφος | decreto (votado), sentencia (votada), resolución (votada) |
| Pind.O.7.92Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | μὴ κρύπτε κοινόν σπέρμ’ ἀπὸ Καλλιάνακτος | no ocultes la simiente común de Calianacte | κοινός | común, compartido |
| Pind.O.8Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | μᾶτερ… ἀέθλων, Οὐλυμπία | madre de los juegos, Olimpia | μήτηρ | madre, productor |
| Pind.O.8.25Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | τεθμὸς δέ τις ἀθανάτων καὶ τάνδ’ ἁλιερκέα χώραν παντοδαποῖσιν ὑπέστασε ξένοις | y una decisión de los inmortales sometió también esta tierra rodeada por el mar a extranjeros diversos | χώρα | terreno, tierra, territorio |
| Pind.O.8.32Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … Ἰλίῳ μέλλοντες ἐπὶ στέφανον τεῦξαι | … que iban a construir en Ilión una corona | στέφανος | corona |
| Pind.O.8.36Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἦν ὅτι νιν πεπρωμένον… λάβρον ἀμπνεῦσαι καπνόν | estaba fijado por el destino que ella [la muralla] exhalase humo violento | ἀναπνέω | espirar, exhalar |
| Pind.O.8.53Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | τερπνὸν δ’ ἐν ἀνθρώποις ἴσον ἔσσεται οὐδέν | y nada en el mundo será igual de agradable | ἄνθρωπος | en el mundo |
| Pind.O.8.55Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | μὴ βαλέτω με λίθῳ τραχεῖ φθόνος | que la envidia no me hiera con áspera piedra | φθόνος | envidia, mala intención, malevolencia |
| Pind.O.8.57Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | καὶ Νεμέᾳ γὰρ ὁμῶς ἐρέω ταύταν χάριν | pues igualmente también hablaré de esa gloria [suya] en Nemea | χάρις | gloria, respeto, honor |
| Pind.O.8.58Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐρέω ταύταν χάριν, τὰν δ’ ἔπειτ’ ἀνδρῶν μάχαν ἐκ παγκρατίου | hablaré de ese motivo de alegría, el certamen posterior entre hombres en el pancracio | μάχη | pelea, conflicto, polémica, certamen |
| Pind.O.8.63Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | τίς τρόπος ἄνδρα προβάσει ἐξ ἱερῶν ἀέθλων μέλλοντα ποθεινοτάταν δόξαν φέρειν | qué modo de ser hará progresar al hombre que piensa obtener la ansiadísima gloria de los sagrados juegos | προβαίνω | hacer avanzar, hacer progresar |
| Pind.O.8.76Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | στέφανος περίκειται φυλλοφόρων ἀπ’ ἀγώνων | [les] rodea una corona <obtenida> en certámenes que dan hojas | στέφανος | corona (honorífica), guirnalda |
| Pind.O.8.77Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἔστι δὲ καί τι θανόντεσσιν μέρος κὰν νόμον ἐρδομένων | y hay también una parte para los muertos según la ley de los que hacen sacrificios | μέρος | parte, porción, fracción |
| Pind.O.9.1Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος φωνᾶεν Ὀλυμπίᾳ… | sin duda el canto de Arquíloco que resuena en Olimpia… | μέλος | frase musical, canto, melodía, entonación, música |
| Pind.O.9.12Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | οὔτοι χαμαιπετέων λόγων ἐφάψεαι ἀνδρὸς ἀμφὶ παλαίσμασιν φόρμιγγ’ ἐλελίζων κλεινᾶς ἐξ Ὀπόεντος | ciertamente no te dedicaste a palabras que caen a tierra mientras hacías vibrar tu lira sobre luchas de un varón procedente de la gloriosa Opunte | ἐφάπτομαι | vincularse (a), dedicarse (a) |
| Pind.O.9.41Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἔα πόλεμον μάχαν τε πᾶσαν χωρὶς ἀθανάτων | deja al margen de los inmortales cualquier guerra y batalla | χωρίς | sin, lejos de, aparte de, al margen de |
| Pind.O.9.44Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … ἵνα… Πύρρα Δευκαλίων τε… δόμον ἔθεντο πρῶτον | … donde Pirra y Deucalión establecieron primero <su> morada | δόμος | morada, palacio, casa |
| Pind.O.9.60Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … μὴ καθέλοι μιν αἰὼν πότμον ἐφάψαις ὀρφανὸν γενεᾶς | … para que no lo destruyera la edad tras atarlo a un destino huérfano de descendencia | ἐφάπτομαι | atar, unir, vincular, sujetar |
| Pind.O.9.62Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | εὐφράνθη ἰδών | se alegró de ver | εὐφραίνω | divertirse, alegrarse, disfrutar |
| Pind.O.9.65Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ὑπέρφατον ἄνδρα μορφᾷ τε καὶ ἔργοισι | a un varón extraordinario en su belleza y hechos | μορφή | forma, aspecto, hermosura |
| Pind.O. 9.107Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | σοφίαι… αἰπειναί | los saberes <son> cuesta arriba | σοφία | habilidad, destreza, saber (sust.), conocimiento (aplicado a un arte concreto) |
| Pind.O.10.7Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἕκαθεν γὰρ ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ χρέος | pues acudiendo desde lejos el tiempo venidero deshonraba mi profunda deuda | μέλλω | futuro, (tiempo) venidero |
| Pind.O.10.7Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἕκαθεν γὰρ ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ χρέος | pues acudiendo desde lejos el tiempo venidero deshonraba mi profunda deuda | χρόνος | tiempo venidero, futuro |
| Pind.O.10.9Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ὁρᾶτ’ ὦν νῦν ψᾶφον ἑλισσομέναν ὅπα κῦμα κατακλύσσει | por tanto, mirad ahora el canto rodado, de qué manera <lo> sumerge dando vueltas la ola | ψῆφος | guijarro, canto rodado |
| Pind.O.10.17Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | Ἴλᾳ φερέτω χάριν Ἁγησίδαμος ὡς Ἀχιλεῖ Πάτροκλος | que Argesidamo muestre agradecimiento a Ilas, como Patroclo a Aquiles | φέρω | mostrar, transmitir |
| Pind.O.10.20Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | θήξαις δέ κε φύντ’ ἀρετᾷ ποτὶ πελώριον ὁρμάσαι κλέος ἀνὴρ θεοῦ σὺν παλάμᾳ | un hombre que podría incitar al que ha nacido para el valor a alcanzar una gloria extraordinaria con el empuje de un dios | ἀρετή | valor (guerrero), valentía, coraje |
| Pind.O.10.30Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | δάμασε καὶ κείνους Ἡρακλέης ἐφ’ ὁδῷ | Heracles doblegó también a aquellos en su camino | Ἡρακλῆς | Heracles, Hércules |
| Pind.O.10.36Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἴδε πατρίδα πολυκτέανον ὑπὸ στερεῷ πυρί | vio a su patria de muchas riquezas bajo el fuego cruel | στερεός | duro, rígido, cruel |
| Pind.O.10.72Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | καὶ συμμαχία θόρυβον παραίθυξε μέγαν | y la tropa provocaba un gran estruendo | συμμαχία | tropa |
| Pind.O.10.75Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐν δ’ ἕσπερον ἔφλεξεν εὐώπιδος σελάνας ἐρατὸν φάος | y entonces brilló vespertina la amable luz de la luna bella a la vista | σελήνη | luna |
| Pind.O.10.93Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ὅταν… εἰς Ἀΐδα σταθμὸν ἀνὴρ ἵκηται, κενεὰ πνεύσαις ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν | cuando un hombre llega a la morada del Hades, tras exhalar vaciedades obtiene un breve placer para <su> esfuerzo | πνέω | exhalar, oler a, apestar |
| Pind.O.12.7Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | σύμβολον δ’ οὔ πώ τις ἐπιχθονίων πιστὸν ἀμφὶ πράξιος ἐσσομένας εὗρεν θεόθεν | y nunca un habitante terrenal encontró un presagio fiable sobre la acción futura de origen divino | σύμβολον | presagio, auspicio |
| Pind.O.12.8Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | σύμβολον δ’ οὔ πώ τις ἐπιχθονίων πιστὸν ἀμφὶ πράξιος ἐσσομένας εὗρεν θεόθεν | y nunca ninguno de los (hombres) terrenales encontró un signo confiable sobre la acción futura por parte de los dioses | πρᾶξις | acción, realización |
| Pind.O.13.3Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | γνώσομαι τὰν ὀλβίαν Κόρινθον | reconoceré a la próspera Corinto | γιγνώσκω | conocer, percibir, reconocer |
| Pind.O.13.10Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | Δίκα καὶ… Εἰρήνα… ἐθέλοντι δ’ ἀλέξειν Ὕβριν | la Justicia y la Paz quieren proteger de la Violencia | ὕβρις | Soberbia, Violencia, Hibris |
| Pind.O.13.11Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | τόλμα τέ μοι εὐθεῖα γλῶσσαν ὀρνύει λέγειν | y una audacia espontánea incita a que mi lengua hable | τόλμα | valor, audacia |
| Pind.O.13.13Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἄμαχον δὲ κρύψαι τὸ συγγενὲς ἦθος | y es imposible ocultar el carácter innato | συγγενής | innato, natural |
| Pind.O.13.30Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | Ζεῦ πάτερ… δέξαι… οἱ στεφάνων ἐγκώμιον τεθμόν, τὸν ἄγει πεδίων ἐκ Πίσας… σταδίου νικῶν δρόμον | ¡padre Zeus! acéptale el encomio ritual de coronas que trae desde las llanuras de Pisa por vencer la carrera del estadio | στάδιον | carrera del estadio |
| Pind.O.13.37Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἁλίῳ ἀμφ’ ἑνί | en un solo día | ἥλιος | sol, luz del día, día, calor del sol |
| Pind.O.13.46Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | οὐκ ἂν εἰδείην λέγειν ποντιᾶν ψάφων ἀριθμόν | no sabría decir el número de los guijarros marinos | ἀριθμός | número, cantidad, recuento |
| Pind.O.13.61Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐξεύχετ’ ἐν ἄστεϊ Πειράνας σφετέρου πατρὸς ἀρχάν | se ufanaba del poder de su padre en la ciudad de Pirene | σφέτερος | su, suyo, de él, de ella |
| Pind.O.13.62Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | βαθὺν κλᾶρον | fértil heredad’ (por ser la tierra que se ara honda) | βαθύς | hondo, espeso |
| Pind.O.13.94Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐμὲ δ’ εὐθὺν ἀκόντων ἱέντα ῥόμβον παρὰ σκοπὸν οὐ χρὴ τὰ πολλὰ βέλεα καρτύνειν χεροῖν | y no es preciso que yo, lanzando recto el giro de las flechas fuera del blanco, tire con fuerza muchos dardos con <mis> manos | σκοπός | blanco (diana), diana |
| Pind.O.13.106Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | Δι’ τοῦτ’ Ἐνυαλίῳ τ’ ἐκδώσομεν πράσσειν | y encargaremos hacer eso a Zeus y Enialio | ἐκδίδωμι | poner (algo en manos de alguien), encargar (a) |
| Pind.O.13.108Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … ὅσα τ’ Ἀρκάσιν ἀνάσσων μαρτυρήσει Λυκαίου βωμὸς ἄναξ | ... y cuantas cosas siendo soberano entre los arcadios testimoniará el altar soberano de Liceo | ἄναξ | señor, soberano |
| Pind.O.13.113Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | μάσσον’ ἢ ὡς ἰδέμεν | demasiado grande para poder verlo | ὡς | para |
| Pind.O.13.114Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | κούφοισιν… ποσίν | con ligeros pies | κοῦφος | ligero |
| Pind.O.14.11Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | Χάριτες Ὀρχομενοῦ… χρυσότοξον θέμεναι παρὰ Πύθιον Ἀπόλλωνα θρόνους | Gracias de Orcómeno que han dispuesto sus tronos junto a Apolo pitio de arco de oro | Πύθιος | pítico, pitio, de Pito, de Delfos |
| Pind.O.14.12Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … σέβοντι πατρὸς Ὀλυμπίοιο τιμάν | … al que venera la honra del padre olímpico | σέβω | venerar, adorar, honrar |
| Pind.O.7.77Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | τόθι λύτρον συμφορᾶς οἰκτρᾶς γλυκὺ Τλαπολέμῳ ἵσταται | ahí surge para Tlepólemo una dulce recompensa por (su) lamentable desgracia | συμφορά | desgracia, infortunio |
| Pind.O.8.30Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ὁ δ’ ἐπαντέλλων χρόνος… μὴ κάμοι Δωριεῖ λαῷ | y que el tiempo resurgiendo no fatigue al pueblo dorio | λαός | pueblo, gente, nación |
| Pind.O.8.67Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | … Ἀλκιμέδων νίκαν τριακοστὰν ἑλών· ὃς τύχᾳ… δαίμονος… | … Alcimedonte que ha obtenido su trigésima victoria; <él> que por la fortuna de la divinidad… | δαίμων | fortuna, destino |
| Pind.O.13.52Pindarus, Olympia: Píndaro, Olímpicas | ἐγὼ δέ... οὐ ψεύσομ’ ἀμφὶ Κορίνθῳ… | y yo no mentiré en relación a Corinto | ψεύδομαι | engañar (en algo), mentir (en algo) |
| Pind.P.4.151Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | κοὔ με πονεῖ τεὸν οἶκον ταῦτα πορσύνοντα | y no me aflige que esos bienes abastezcan tu casa | πονέω | afligir (a alguien) |
| Pind.P.4.228Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἀνὰ βωλακίας δ’ ὀρόγυιαν σχίζε νῶτον γᾶς | y surcaba la espalda de la tierra grumosa con una braza [de hondura] | σχίζω | surcar’, rasgar |
| Pind.P.1.2Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | χρυσέα φόρμιγξ… τᾶς ἀκούει… βάσις, ἀγλαΐας ἀρχά | lira de oro a la que escucha la cadencia [de la danza], comienzo de la fiesta | βάσις | paso, marcha, cadencia |
| Pind.P.1.5Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | τὸν αἰχματὰν κεραυνὸν σβεννύεις ἀενάου πυρός | apagas el rayo que lleva la lanza del fuego imperecedero | σβέννυμι | apagar, extinguir |
| Pind.P.1.6Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | εὕδει δ’ ἀνὰ σκάπτῳ Διὸς αἰετός | y el águila duerme sobre el cetro de Zeus | ἀετός | águila |
| Pind.P.1.22Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | Αἴτνα… τᾶς ἐρεύγονται… πυρὸς ἁγνόταται ἐκ μυχῶν παγαί | Etna, de cuyas entrañas brotan purísimas fuentes de fuego | πηγή | reguero, flujo, chorro |
| Pind.P.1.46Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | εἰ γὰρ ὁ πᾶς χρόνος ὄλβον μὲν οὕτω καὶ κτεάνων δόσιν εὐθύνοι | ¡ojalá el tiempo todo encarrile así la felicidad y la concesión de bienes! (¡ojalá siempre el tiempo… !) | χρόνος | tiempo |
| Pind.P.1.50Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | νῦν γε μὰν τὰν Φιλοκτήταο δίκαν ἐφέπων ἐστρατεύθη | y ahora se puso en campaña siguiendo la costumbre de Filoctetes | δίκη | costumbre |
| Pind.P.1.51Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | τὰν Φιλοκτήταο δίκαν ἐφέπων ἐστρατεύθη | imitando las maneras de Filoctetes guerreó | στρατεύω | guerrear, estar en campaña militar |
| Pind.P.1.60Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | Αἴτνας βασιλεῖ φίλιον ἐξεύρωμεν ὕμνον | creemos un himno amistoso para el rey de Etna | φίλιος | amistoso, amigable, amigo, aliado, benévolo |
| Pind.P.1.61Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πόλιν κείναν θεοδμάτῳ σὺν ἐλευθερίᾳ… ἔκτισσε | fundó aquella ciudad con libertad de origen divino | ἐλευθερία | libertad, independencia |
| Pind.P.2.19Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πολεμίων καμάτων ἐξ ἀμαχάνων διὰ τεὰν δύναμιν | lejos de las inexorables fatigas de guerra gracias a tu fuerza | πολέμιος | de la guerra |
| Pind.P.2.26Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | γλυκὺν ἑλὼν βίοτον, μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον | tras lograr <él> una vida dulce, no conservó una felicidad duradera | μακρός | largo, duradero |
| Pind.P.2.26Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | [Ἰξίων] μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον | Ixión no soportó <su> felicidad largo tiempo | ὑπομένω | soportar, aguantar, admitir |
| Pind.P.2.34Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | … ὅτι… Διὸς ἄκοιτιν ἐπειρᾶτο | … porque una vez intentaba <él> seducir a la esposa de Zeus | πειράω | intentar seducir |
| Pind.P.2.38Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | νεφέλᾳ παρελέξατο… εἶδος γὰρ… πρέπεν θυγατέρι Κρόνου | se acostó con una nube, pues su aspecto se asemejaba a la hija de Crono | πρέπω | parecerse, asemejarse |
| Pind.P.2.62Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | εὐανθέα δ’ ἀναβάσομαι στόλον | me embarcaré en un viaje floreciente | ἀναβαίνω | subir a una nave, embarcar |
| Pind.P.2.84Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | λύκοιο δίκαν | a la manera del lobo | δίκη | a la manera de |
| Pind.P.2.89Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἀνέχει… τὰ κείνων | exalta las cosas de aquellos | ἀνέχω | levantar, exaltar |
| Pind.P.3.15Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | … πρόσθεν… μιχθεῖσα Φοίβῳ, καὶ φέροισα σπέρμα θεοῦ καθαρόν | … tras tener <ella> antes relaciones con Febo y llevando <en su vientre> el sagrado esperma del dios | σπέρμα | semen, simiente (animal) |
| Pind.P.3.28Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | γνώμαν πιθών | confiando <él> en <su> conocimiento | πείθω | tener confianza (en que), confiar (en que) |
| Pind.P.3.36Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | γειτόνων πολλοὶ ἐπαῦρον, ἁμᾷ δ’ ἔφθαρεν | muchos vecinos compartieron [su destino] y perecieron al mismo tiempo | φθείρω | perecer, echarse a perder, arruinarse, corromperse |
| Pind.P.3.37Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πολλὰν δ’ ὄρει πῦρ ἐξ ἑνὸς σπέρματος ἐνθορὸν ἀΐστωσεν ὕλαν | y el fuego impetuoso a partir de un único origen aniquila un frondoso bosque en la montaña | σπέρμα | semilla, germen, origen |
| Pind.P.3.46Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πόρε Κενταύρῳ διδάξαι… ἀνθρώποισιν ἰᾶσθαι νόσους | entregó [el niño] a Centauro para que le enseñara a curar las enfermedades a los hombres | ἰάομαι | sanar, curar |
| Pind.P.3.56Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἄνδρ’ ἐκ θανάτου κομίσαι | sacar de la muerte a un hombre | κομίζω | llevarse, llevar |
| Pind.P.3.71Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πραῢς ἀστοῖς, οὐ φθονέων ἀγαθοῖς, ξείνοις δὲ θαυμαστός | agradable para los ciudadanos, sin sentir envidia de los nobles, admirable para los extranjeros | ἀστός | ciudadano, residente de una ciudad |
| Pind.P.3.71Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πραῢς ἀστοῖς… ξείνοις δὲ θαυμαστὸς πατήρ | amable <él> con los ciudadanos y padre excelente para los huéspedes | θαυμαστός | excelente, admirable, venerado |
| Pind.P.3.73Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | … τῷ μὲν διδύμας χάριτας, εἰ κατέβαν ὑγίειαν ἄγων χρυσέαν κῶμόν τ’ ἀέθλων Πυθίων… | … dos favores para este, si <yo> hubiera llegado trayendo salud y la dorada fiesta de los juegos pitios | ὑγίεια | salud, buena salud |
| Pind.P.3.73Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | τῷ μὲν διδύμας χάριτας, εἰ κατέβαν ὑγίειαν ἄγων χρυσέαν κῶμόν τ’ ἀέθλων Πυθίων αἴγλαν στεφάνοις | y para él doble favor, si <yo> hubiera desembarcado trayendo salud de oro y como acompañamiento el brillo en las coronas de los concursos píticos | χρυσοῦς | de mucho valor, áureo, precioso |
| Pind.P.3.75Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἀστέρος οὐρανίου φαμὶ τηλαυγέστερον κείνῳ φάος ἐξικόμαν κε | afirmo que como luz más brillante que una estrella del cielo llegaría <yo> para aquel | φῶς | luz, luz del día, luz del sol, luz de los astros |
| Pind.P.3.80Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | εἰ δὲ λόγων συνέμεν κορυφάν, Ἱέρων, ὀρθὰν ἐπίστᾳ, μανθάνων οἶσθα προτέρων | y si eres capaz de comprender, Hierón, la elevada cima de las palabras, sabes por aprender de los antepasados | συνίημι | comprender (algo), entender (algo) |
| Pind.P.3.109Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | δαίμον’ ἀσκήσω… θεραπεύων | al espíritu honraré sirviéndo<la> | ἀσκέω | honrar |
| Pind.P.4.31Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ξείνοις… δεῖπν’ ἐπαγγέλλοντ | ofreciendo comida a los huéspedes | ἐπαγγέλλω | prometer, ofrecer |
| Pind.P.4.40Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πεύθομαι δ’ αὐτὰν κατακλυσθεῖσαν ἐκ δούρατος ἐναλίαν βᾶμεν σὺν ἅλμᾳ ἑσπέρας | y me entero de que eso [el terrón de tierra] barrido del barco se fue dentro del mar con la sal marina al atardecer | ἑσπέρα | tarde, atardecer |
| Pind.P.4.43Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | σπέρμα πρὶν ὥρας | una simiente antes de tiempo | πρίν | antes de |
| Pind.P.4.51Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | σὺν τιμᾷ θεῶν | con el honor divino | τιμή | honor divino, honor (procedente) de los dioses |
| Pind.P.4.54Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | τὸν… Φοῖβος ἀμνάσει θέμισσιν | Febo lo mencionará en sus oráculos | ἀναμιμνῄσκω | acordarse, rememorar, pensar en |
| Pind.P.4.256Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | τόθι γὰρ γένος Εὐφάμου φυτευθὲν λοιπὸν αἰεὶ τέλλετο | en efecto, tras ser plantada allí la estirpe de Eufemo, en adelante siempre prosperaba | γάρ | en efecto |
| Pind.P.4.59Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | σὲ δ’ ἐν τούτῳ λόγῳ χρησμὸς ὤρθωσεν | y a ti en esa respuesta el oráculo te dirigió a un buen fin | λόγος | respuesta (del oráculo), oráculo, palabra revelada |
| Pind.P.4.73Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἦλθε δέ οἱ κρυόεν πυκινῷ μάντευμα θυμῷ | y un oráculo llegó a su ánimo sagaz | πυκνός | sutil, sagaz, astuto |
| Pind.P.4.85Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἐν ἀγορᾷ πλήθοντος ὄχλου | rebosando en el ágora la muchedumbre | ὄχλος | muchedumbre, multitud, aglomeración, gentío |
| Pind.P.4.116Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἀλλὰ τούτων… κεφάλαια λόγων ἴστε | pero conoced lo principal de esas palabras | κεφάλαιος | lo capital, lo principal |
| Pind.P.4.117Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | λευκίππων δὲ δόμους πατέρων… φράσσατέ μοι σαφέως | indicadme con claridad el palacio de mis antepasados de blancos caballos | φράζω | indicar, señalar |
| Pind.P.4.130Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἀθρόαις πέντε… νύκτεσσιν | durante cinco noches seguidas | ἀθρόος | seguidos |
| Pind.P.4.133Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | Ἰάσων… συγγενέσιν παρεκοινᾶτο | Jasón hacía partícipes a (sus) parientes | συγγενής | pariente |
| Pind.P.4.147Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | οὐ πρέπει νῷν ...μεγάλαν προγόνων τιμὰν δάσασθαι | no conviene repartirnos el gran honor de nuestros antepasados | πρέπω | es adecuado, es propio, conviene |
| Pind.P.4.155Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | … μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν | … para que no surja de ello algún daño imprevisto | νέος | más reciente, peor, imprevisto, extraordinario, dañino |
| Pind.P.4.167Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | καρτερὸς ὅρκος ἄμμιν μάρτυς ἔστω Ζεύς | como un poderoso juramento, que Zeus sea nuestro testigo | μάρτυς | testigo |
| Pind.P.4.176Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἐξ Ἀπόλλωνος δὲ φορμικτὰς ἀοιδᾶν πατὴρ ἔμολεν, εὐαίνητος, Ὀρφεύς | e <hijo> de Apolo llegó Orfeo, el tañedor de la lira, padre de los cantos, muy afamado | πατήρ | padre, creador |
| Pind.P.4.209Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | δεσπόταν λίσσοντο ναῶν… συνδρόμων κινηθμὸν ἀμαιμάκετον ἐκφυγεῖν πετρᾶν | suplicaban al señor de las naves escapar del movimiento irresistible de las rocas concurrentes | πέτρα | roca, peñasco, piedra, escollo |
| Pind.P.4.213Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἔνθα κελαινώπεσσι Κόλχοισιν βίαν μῖξαν Αἰήτᾳ παρ’ αὐτῷ | allí contra los colcos de negra faz, su fuerza en combate trabaron en la pelea delante del propio Eetes | μίγνυμι | juntar, tener contacto, trabar |
| Pind.P.4.217Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | λιτάς τ’ ἐπαοιδὰς ἐκδιδάσκησεν σοφὸν Αἰσονίδαν | conjuros y voces de encanto enseñó al sabio hijo de Esón | διδάσκω | enseñar (algo a alguien) |
| Pind.P.4.247Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ὥρα γὰρ συνάπτει | pues está próximo el momento | συνάπτω | estar próximo, aproximarse, acercarse |
| Pind.P.4.248Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | τινα οἶμον ἴσαμι βραχύν | conozco un sendero corto | βραχύς | breve, corto, estrecho, menudo |
| Pind.P.4.250Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | κλέψεν Μήδειαν | robó (raptó) a Medea | κλέπτω | robar |
| Pind.P.4.251Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἔν τ’ Ὠκεανοῦ πελάγεσσι μίγεν πόντῳ τ’ ἐρυθρῷ Λαμνιᾶν τ’ ἔθνει γυναικῶν | y se mezclaron con el piélago del Océano, con el mar Rojo y la raza de las mujeres lamnias | ἐρυθρός | mar Rojo, océano Índico, golfo Pérsico |
| Pind.P.4.271Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | χρὴ μαλακὰν χέρα προσβάλλοντα τρώμαν ἕλκεος ἀμφιπολεῖν | hay que atender el daño de una herida aplicando una mano suave | προσβάλλω | aplicar (a), acercar (a) |
| Pind.P.4.277Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | τῶν δ’ Ὁμήρου καὶ τόδε συνθέμενος ῥῆμα πόρσυνε | prepárate a comprender también este dicho de los de Homero | ῥῆμα | palabra, dicho, declaración, expresión |
| Pind.P.4.282Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος, ἐν δὲ βουλαῖς πρέσβυς | pues aquel es joven entre niños pero en las deliberaciones es sabio (viejo) | πρέσβυς | viejo, sabio |
| Pind.P.4.283Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ὀρφανίζει… κακὰν γλῶσσαν φαεννᾶς ὀπός | <él> deja a su clara voz huérfana de palabra maldiciente | γλῶσσα | forma de expresión, expresión, palabra |
| Pind.P.4.292Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | μεταβολαὶ λήξαντος οὔρου ἱστίων | al amainar el viento, <se producen> los cambios de velas | μεταβολή | cambio |
| Pind.P.4.295Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | εὔχεται… θυμὸν ἐκδόσθαι πρὸς ἥβαν | implora entregar su ánimo a la juventud (a la alegría) | ἐκδίδωμι | entregar (algo propio), confiar (algo propio), arrendar |
| Pind.P.4.257Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | Λακεδαιμονίων μιχθέντες ἀνδρῶν ἤθεσιν ἔν ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν | tras juntarse con los hábitos de hombres lacedemonios emigraron una vez a la [isla] Bellísima | Λακεδαιμόνιος | lacedemonio, espartano |
| Pind.P.5.46Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | μακάριος, ὃς ἔχεις... λόγων φερτάτων μναμήϊα | ¡feliz!, <tú> que tienes recordatorios <hechos> de excelentes palabras | μακάριος | feliz, afortunado, dichoso |
| Pind.P.5.75Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | … ὅθεν γεγενναμένοι ἵκοντο Θήρανδε φῶτες Αἰγεΐδαι, ἐμοὶ πατέρες | … de donde tras ser criados llegaron a Tera los varones Egidas, mis antepasados | φώς | hombre, guerrero, varón, héroe |
| Pind.P.5.89Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | κτίσεν δ’ ἄλσεα | y estableció recintos sagrados | κτίζω | instituir, establecer |
| Pind.P.5.95Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἄτερθε δὲ πρὸ δωμάτων ἕτεροι λαχόντες Ἀΐδαν βασιλέες ἱεροὶ ἐντί | y aparte, ante las moradas palaciegas, otros reyes que alcanzaron la muerte son <considerados> sagrados | Ἅιδης | muerte |
| Pind.P.6.8Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ὕμνων θησαυρὸς ἐν πολυχρύσῳ Ἀπολλωνίᾳ τετείχισται | un tesoro de himnos está fortificado en Apolonia la de mucho oro | θησαυρός | tesoro, cosa valiosa |
| Pind.P.6.33Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ὁ δ’ ἔφεπεν κραταιὸν ἔγχος | y él blandía la potente lanza | ἐφέπω | manejar, blandir |
| Pind.P.6.36Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | Μεσσανίου δὲ γέροντος δονηθεῖσα φρὴν βόασε παῖδα ὅν | y la mente perturbada del anciano de Mesene llamó a voces a su hijo | βοάω | llamar a voces (a alguien), llamar gritando (a alguien) |
| Pind.P.6.39Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πρίατο μὲν θανάτοιο κομιδὰν πατρός | <él> pagaba, en efecto, con la muerte el rescate de <su> padre | κομιδή | rescate, recuperación |
| Pind.N.6.46Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πλατεῖαι πάντοθεν λογίοισιν ἐντὶ πρόσοδοι νᾶσον εὐκλέα τάνδε κοσμεῖν | por todas partes <tienen> los versados en palabras amplios accesos para agasajar esta gloriosa isla | κοσμέω | agasajar |
| Pind.P.7.15Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | νῖκαι… ὦ Μεγάκλεες, ὑμαί τε καὶ προγόνων | victorias, Megacles, tuyas y de <tus> antepasados | ὑμέτερος | tuyo |
| Pind.P.8.29Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἀναθέμεν πᾶσαν μακραγορίαν λύρᾳ | poner en canción toda su larga historia con mi lira | ἀνατίθημι | publicar |
| Pind.P.8.46Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | θαέομαι σαφές δράκοντα ποικίλον αἰθᾶς Ἀλκμᾶν’ ἐπ’ ἀσπίδος νωμῶντα | veo con claridad a Alcmeón que agita sobre <su> brillante escudo una serpiente variopinta | ποικίλος | colorido, de varios colores, variopinto, moteado, abigarrado |
| Pind.P.8.53Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | Ἄδραστος... τύχᾳ θεῶν ἀφίξεται | Adrasto llegará con el favor de los dioses | τύχη | azar (divino), favor (divino), fortuna (divina), destino (divino) |
| Pind.P.8.58Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | … γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν ὑπάντασεν | … porque salió a mi encuentro como vecino y protector de mis bienes | φύλαξ | protector, protectora |
| Pind.P.8.95Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος | el hombre <es> sueño de una sombra | σκιά | sombra |
| Pind.P.9.29Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | αὐτίκα δ’ ἐκ μεγάρων Χείρωνα προσέννεπε φωνᾷ | y al punto <él> se dirigía a Quirón a voces | φωνή | voz fuerte, voz alta, grito |
| Pind.P.9.61Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | παῖδα… ἀνελὼν | levantando al niño | ἀναιρέω | levantar |
| Pind.P.9.81Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | κεφαλὰν ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ | arrasó <su> cabeza con el filo de <su> espada | ἀκμή | filo, punta |
| Pind.P.9.94Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | τό γ’ ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ μὴ λόγον βλάπτων ἁλίοιο γέροντος κρυπτέτω | que no oculte precisamente su esfuerzo exitoso en lo público malogrando el precepto del anciano del mar | βλάπτω | dañar, perjudicar, arruinar, malograr |
| Pind.P.9.96Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ σύν γε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ’ ἔννεπεν | aquel decía: elogia incluso al enemigo si realiza con todo su ánimo bellos (hechos) precisamente con la justicia | σύν | con, con la ayuda de, por medio de, gracias a |
| Pind.P.9.105Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἀμφὶ γυναικὸς ἔβαν Ἴρασα πρὸς πόλιν | fueron a la ciudad de Irasa a causa de una mujer | ἀμφί | a causa de, por, sobre |
| Pind.P.9.114Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἔστασεν γὰρ ἅπαντα χορὸν ἐν τέρμασιν αὐτίκ’ ἀγῶνος | pues dispuso enseguida a todo el coro en el extremo de la arena | ἀγών | arena |
| Pind.P.9.117Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἁρμόζων κόρᾳ νυμφίον ἄνδρα | concertando un novio para la moza | ἁρμόζω | concertar matrimonio (para una hija) |
| Pind.P.9.118Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ποτὶ γραμμᾷ… αὐτὰν στᾶσε κοσμήσαις | tras adornarla la colocó delante de la línea de meta | γραμμή | línea de meta, meta |
| Pind.P.9.121Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | φύγε λαιψηρὸν δρόμον | huyó en rápida carrera | φεύγω | huir, darse a la fuga, escapar |
| Pind.P.10.64Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πέποιθα ξενίᾳ προσανέϊ Θώρακος | tengo confianza en la gentil hospitalidad de Tórax | πείθω | tener confianza (en), confiar (en) |
| Pind.P.10.28Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ὅσαις δὲ βροτὸν ἔθνος ἀγλαΐαις ἁπτόμεσθα | y a todos los esplendores que <nosotros>, raza mortal, nos ligamos | ἅπτω | atarse |
| Pind.P.10.28Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ὅσαις δὲ βροτὸν ἔθνος ἀγλαΐαις ἁπτόμεσθα… | pero con todas las glorias que alcanzamos la estirpe mortal… | βροτός | mortal, humano |
| Pind.P.10.29Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ναυσὶ δ’ οὔτε πεζὸς ἰών κεν εὕροις ἐς Ὑπερβορέων ἀγῶνα θαυμαστὰν ὁδόν | y <ni> con naves ni yendo a pie, encontrarías el admirable camino hacia la asamblea de los hiperbóreos | οὔτε | (ni)... ni… |
| Pind.P. 10.38Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | Μοῖσα δ’ οὐκ ἀποδαμεῖ τρόποις ἐπὶ σφετέροισι | y la musa no está ausente en sus modos | σφέτερος | su, suyo, de ellos, de ellas |
| Pind.P.10.66Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | φιλέων φιλέοντ’, ἄγων ἄγοντα προφρόνως | amando <él> a quien lo ama y guiando a quien lo guía de buen grado | φιλέω | amar, querer |
| Pind.P.10.67Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει καὶ νόος ὀρθός | y en la piedra de toque que pone a prueba destaca tanto el oro como la mente recta | βάσανος | piedra de toque |
| Pind.P.11.13Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἔμνασεν ἑστίαν | rememoró su hogar | μιμνήσκω | rememorar, hacer famoso |
| Pind.P.11.25Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | Κασσάνδραν… ἔννυχοι πάραγον κοῖται; | ¿lechos nocturnos seducían a Casandra? | παράγω | seducir, engañar |
| Pind.P.11.29Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἴσχει τε γὰρ ὄλβος οὐ μείονα φθόνον | pues la felicidad contiene una envidia no menor | ἴσχω | tener, poseer, contener |
| Pind.P.11.29Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἴσχει τε γὰρ ὄλβος οὐ μείονα φθόνον | pues sin duda la felicidad contiene una envidia no menor | φθόνος | envidia, mala intención, malevolencia |
| Pind.P.11.49Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | γυμνὸν ἐπὶ στάδιον καταβάντες ἤλεγξαν Ἑλλανίδα στρατιὰν ὠκύτατι | al bajar a la carrera desnuda pusieron en evidencia con su rapidez a la tropa griega | γυμνός | desnudo |
| Pind.P.11.49Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἤλεγξαν Ἑλλανίδα στρατιὰν ὠκύτατι | [los atletas] superaron a la tropa griega en velocidad | ἐλέγχω | superar |
| Pind.P.11.61Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | [χάρις] ἅ τε… διαφέρει Ἰόλαον… καὶ Κάστορος βίαν | don que distingue a Iolao y al fuerte Cástor | βία | fuerza |
| Pind.P.2.52Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | θεός… ἑτέροισι δὲ κῦδος ἀγήραον παρέδωκε | la divinidad a los demás prestigio que no envejece concede | παραδίδωμι | conceder, permitir |
| Pind.P.1.80Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | πολεμίων ἀνδρῶν καμόντων | sucumbiendo los (hombres) enemigos | πολέμιος | hostil, enemigo, del enemigo |
| Pind.P.4.72Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | θέσφατον ἦν Πελίαν ἐξ ἀγαυῶν Αἰολιδᾶν θανέμεν | estaba decretado que Pelias muriese a manos de nobles eolios | θνήσκω | morir a manos de, morir por culpa de |
| Pind.P.4.199Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἀμπνοὰν δ’ ἥρωες ἔστασαν | los héroes recobraron su respiración | ἵστημι | poner (de pie), levantar, colocar |
| Pind.P.9.66Pindarus, Pythia: Píndaro, Píticas | ἔντυεν τερπνὰν γάμου κραίνειν τελευτάν | urgía a que se cumpliera la agradable realización de la boda | τελευτή | realización, cumplimiento, ejecución |
| Plat.Alc.1.109bPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | τοῦτο γε διαφέρει ὅλον τε καὶ πᾶν | eso en verdad es diferente total y completamente | ὅλος | enteramente, totalmente, del todo, por completo |
| Plat.Alc.1.110ePlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | οὐκ εἰς σπουδαίους γε διδασκάλους καταφεύγεις εἰς τοὺς πολλοὺς ἀναφέρων | no buscas refugio en maestros precisamente serios al atribuirlo a la mayoría | σπουδαῖος | serio, formal, excelente, importante |
| Plat.Alc.1.111cPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | αἱ πόλεις πρὸς ἀλλήλας οὐκ ἀμφισβητοῦσιν αἱ μὲν ταῦθ’ αἱ δ’ ἄλλα φάσκουσαι; | ¿no discuten las ciudades entre sí al afirmar unas eso y otras lo otro? | φάσκω | decir, afirmar |
| Plat.Alc.1.112bPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | καὶ εἰ μὴ ἑώρακας, ἀκήκοας γοῦν ἄλλων τε πολλῶν καὶ Ὁμήρου | y si no <lo> has visto, en todo caso lo has escuchado a otros muchos y a Homero | γοῦν | en cualquier caso, en todo caso |
| Plat.Alc.1.120ePlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | ἢ οὐκ ἴσμεν ὡς… τὸ δ’ Ἡρακλέους τε γένος καὶ τὸ Ἀχαιμένους εἰς Περσέα τὸν Διὸς ἀναφέρεται; | ¿o no sabemos que la familia de Heracles y la de Aquémenes se remontan a Perseo, hijo de Zeus? | γένος | familia, parentesco |
| Plat.Alc.1.121bPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | ὅρα μὴ τοῦ τε γένους ὄγκῳ ἐλαττώμεθα τῶν ἀνδρῶν καὶ τῇ ἄλλῃ τροφῇ | preócupate de que no seamos tenidos en menos que estos hombres por una importancia de estirpe y el resto de <nuestra> educación | ὄγκος | importancia, relevancia, consideración |
| Plat.Alc.1.121ePlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | εἰσὶ δὲ ἐξειλεγμένοι Περσῶν οἱ ἄριστοι δόξαντες ἐν ἡλικίᾳ τέτταρες | y son escogidos los cuatro que parecen mejores de los persas <que están> en edad madura | ἐκλέγω | elegir, escoger |
| Plat.Alc.1.122cPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | αἰσχυνθείης ἂν ἐπὶ σεαυτῷ, αἰσθόμενος ὅσον αὐτῶν ἐλλείπεις | sentirías vergüenza de ti mismo al darte cuenta de cuán inferior eres a ellos | ἐλλείπω | quedar(se) detrás de, estar detrás de, ser inferior a |
| Plat.Alc.1.133aPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | τοῦ ἐμβλέποντος εἰς τὸν ὀφθαλμὸν τὸ πρόσωπον ἐμφαίνεται... ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ, ὃ δὴ καὶ κόρην καλοῦμεν | la cara del que mira en el interior del ojo se aparece como en un espejo, en lo que precisamente llamamos también pupila | κόρη | pupila del ojo |
| Plat.Alc.1.133cPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | ἔχομεν οὖν εἰπεῖν ὅτι ἐστὶ τῆς ψυχῆς θειότερον ἢ τοῦτο, περὶ ὃ τὸ εἰδέναι τε καὶ φρονεῖν ἐστιν; | ¿podemos, entonces, decir <alguna cosa> del alma que sea más divina que esa, en torno a la que está conocer y razonar? | φρονέω | razonar, tener conocimiento, saber |
| Plat.Alc.1.135bPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | ἐν πόλει τε καὶ πάσαις ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ἀπολειπομέναις ἀρετῆς ἕπεται τὸ κακῶς πράττειν; | ¿tanto en una ciudad, como en todos los cargos y magistraturas, una vez que han abandonado la virtud, se sigue como consecuencia una mala actuación? | ἐξουσία | cargo, magistratura, autoridad |
| Plat.Alc.1.109cPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | εἰ γὰρ καὶ διανοεῖταί τις ὡς δεῖ πρὸς τοὺς τὰ δίκαια πράττοντας πολεμεῖν... | si alguien piensa que hay que combatir a los que practican la justicia… | διανοέομαι | pensar |
| Plat.Alc.1.109dPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | φοιτῶν εἰς διδασκάλου ὅς σε ἐδίδασκε διαγιγνώσκειν τὸ δικαιότερόν τε καὶ ἀδικώτερον | cuando ibas a la clase del maestro, que te enseñaba a discernir lo justo y lo injusto | διδάσκαλος | maestro, instructor |
| Plat.Alc.1.120ePlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | τὸ Ἡρακλέους τε γένος εἰς Περσέα ἀναφέρεται | el linaje de Heracles se remonta a Perseo | ἀναφέρω | remontarse, llevarse, referir |
| Plat.Alc.1.126ePlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | ἐγὼ… οἶμαι φιλίαν τε λέγειν καὶ ὁμόνοιαν | yo quiero decir amistad y concordia | οἴομαι | creer, confiar, querer |
| Plat.Alc.1.130dPlato, Alcibiades I: Platón, Alcibíades 1 | ὃ ἄρτι οὕτω πως ἐρρήθη | lo que fue dicho así más o menos justo ahora | ἄρτι | justo ahora, justo entonces |
| Plat.Alc.2.141dPlato, Alcibiades II: Platón, Alcibíades 2 | πολλοὺς δ’ ἂν ἔχοιμεν εἰπεῖν, ὅσοι τυραννίδος ἐπιθυμήσαντες ἤδη καὶ σπουδάσαντες τοῦτ’ αὐτοῖς παραγενέσθαι… τὸν βίον ἀφῃρέθησαν | y podríamos mencionar a muchos, cuantos por anhelar ya la tiranía y esforzándose por que eso se produjera para ellos, se vieron privados de la vida | σπουδάζω | esforzarse por, preocuparse de, empeñarse (en), afanarse (en) |
| Plat.Alc.2.145bPlato, Alcibiades II: Platón, Alcibíades 2 | οὐκοῦν οὐδὲ εἴ τίς τινα ἀποκτεινύναι οἶδεν οὐδὲ χρήματα ἀφαιρεῖσθαι καὶ φυγάδα ποιεῖν τῆς πατρίδος… | por tanto tampoco si uno sabe matar a alguien ni <si sabe> quitar<le> el dinero y desterrarlo de su patria… | φυγάς | exiliar, desterrar |
| Plat.Alc.2.151bPlato, Alcibiades II: Platón, Alcibíades 2 | καὶ μὴν τουτονὶ τὸν στέφανον, ἐπειδή μοι δοκεῖς καλῶς συμβεβουλευκέναι, σοί περιθήσω | y de hecho te ceñiré esa corona, puesto que me parece que has dado buenos consejos | περιτίθημι | poner alrededor (de), ceñir |
| Plat.Apol.17aPlato, Apologia: Platón, Apología | καίτοι ἀληθές γε ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν εἰρήκασιν | aunque por así decirlo no han dicho nada verdadero precisamente | εἶπον | por decirlo así |
| Plat.Apol.17aPlato, Apologia: Platón, Apología | ὡς ἔπος εἰπεῖν | por decirlo así | ἔπος | por decirlo así |
| Plat.Apol.17aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀληθές γε ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν εἰρήκασιν | por decirlo así, no han dicho nada verdadero realmente | ἐρῶ | decir, declarar |
| Plat.Apol.17aPlato, Apologia: Platón, Apología | καίτοι ἀληθές γε… οὐδὲν εἰρήκασιν | aunque nada verdadero ciertamente han dicho | οὐδείς | nada |
| Plat.Apol.17aPlato, Apologia: Platón, Apología | ὅτι... ὑμεῖς... πεπόνθατε ὑπὸ τῶν ἐμῶν κατηγόρων, οὐκ οἶδα | no sé qué habéis sufrido por parte de mis acusadores | πάσχω | sufrir (algo por parte de) |
| Plat.Apol.17aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀληθές γε ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν εἰρήκασιν | por decirlo así no han dicho nada que sea verdad | ὡς | para, por |
| Plat.Apol.17bPlato, Apologia: Platón, Apología | ὡς δεινοῦ ὄντος λέγειν | porque (piensan que) soy un hábil orador | δεινός | listo para, hábil para |
| Plat.Apol.17bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἤ τι ἢ οὐδὲν ἀληθὲς εἰρήκασιν | algo o nada verdadero han dicho (poco o nada verdadero han dicho) | τίς | alguno, alguien, algo, uno |
| Plat.Apol.17cPlato, Apologia: Platón, Apología | τοῦτο ὑμῶν δέομαι | os pido esto | δέω | pedir (algo a alguien) |
| Plat.Apol.17cPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐδὲ γὰρ ἂν δήπου πρέποι… τῇδε τῇ ἡλικίᾳ ὥσπερ μειρακίῳ πλάττοντι λόγους εἰς ὑμᾶς εἰσιέναι | pues tampoco en efecto convendría a esta edad <mía> presentarme ante vosotros [jueces] como un muchacho que modela discursos | εἴσειμι (εἶμι) | presentarse (el tribunal), presentarse (ante el tribunal) |
| Plat.Apol.17cPlato, Apologia: Platón, Apología | εἴωθα λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ τῶν τραπεζῶν | acostumbro a hablar, en el mercado y entre los puestos | ἐπί | sobre, en |
| Plat.Apol.17cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀκούσεσθε… λόγους οὐ κεκοσμημένους | escucharéis discursos sin adornos | κοσμέω | adornar |
| Plat.Apol.17cPlato, Apologia: Platón, Apología | μηδεὶς ὑμῶν προσδοκησάτω ἄλλως | y que ninguno de vosotros espere de otra manera | μηδείς | ninguno, nadie, nada |
| Plat.Apol.17cPlato, Apologia: Platón, Apología | ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο ὑμῶν δέομαι καὶ παρίεμαι | ¡varones atenienses! eso os suplico y pido | παρίημι | pedir (a alguien) |
| Plat.Apol.17cPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐδὲ γὰρ ἂν δήπου πρέποι… τῇδε τῇ ἡλικίᾳ ὥσπερ μειρακίῳ πλάττοντι λόγους εἰς ὑμᾶς εἰσιέναι | pues tampoco, de hecho, convendría que a esta edad como un jovencillo me presentara a vosotros inventando discursos | πλάττω | inventar, inventar (falsedades), urdir |
| Plat.Apol.17cPlato, Apologia: Platón, Apología | εἴωθα λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ τῶν τραπεζῶν | acostumbro a hablar también en el ágora donde las mesas de banqueros | τράπεζα | mesa de banquero, banco (financiero) |
| Plat.Apol.17dPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀτεχνῶς οὖν ξένως ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως | simplemente así pues estoy en actidud de ignorancia (soy ajeno) del modo de expresarse aquí | ξένος | con ignorancia |
| Plat.Apol.18aPlato, Apologia: Platón, Apología | πρῶτον… ἀπολογήσασθαι… πρὸς τὰ πρῶτά μου ψευδῆ… ἔπειτα δὲ πρὸς τὰ ὕστερον | en primer lugar defender(me) de las primeras mentiras contra mí, después de las últimas | ἔπειτα | luego, después |
| Plat.Apol.18aPlato, Apologia: Platón, Apología | δίκαιός εἰμι ἀπολογήσασθαι… πρὸς τὰ πρῶτά μου ψευδῆ κατηγορημένα | es justo que yo me defienda de las primeras acusaciones falsas contra mí | κατηγορέω | las acusaciones |
| Plat.Apol.18aPlato, Apologia: Platón, Apología | δίκαιός εἰμι ἀπολογήσασθαι… πρός… τοὺς πρώτους κατηγόρους | es justo que me defienda de mis primeros acusadores | κατήγορος | acusador |
| Plat.Apol.18aPlato, Apologia: Platón, Apología | τούτῳ τὸν νοῦν προσέχειν, εἰ δίκαια λέγω ἢ μή· δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετή, ῥήτορος δὲ τἀληθῆ λέγειν | [hay que] prestar atención a eso, si hablo con justicia o no: pues esa <es> la virtud del juez, y la del orador, decir la verdad | οὗτος | ese (precisamente), ese (sí) |
| Plat.Apol.18bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔστιν τις Σωκράτης σοφὸς ἀνήρ, τά τε μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ ὑπὸ γῆς πάντα ἀνεζητηκώς | hay un tal Sócrates, un hombre sabio, pensador de los fenómenos celestes y que ha investigado todo <lo que está> bajo tierra | γῆ | tierra |
| Plat.Apol.18bPlato, Apologia: Platón, Apología | πάλαι πολλὰ ἤδη ἔτη | hace muchos años ya | ἔτος | año |
| Plat.Apol.18bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔστιν τις Σωκράτης σοφὸς ἀνήρ… τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιῶν | hay un cierto Sócrates, hombre sabio, que hace más fuerte el argumento más débil | ἥττων | inferior, peor, más débil |
| Plat.Apol.18bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐμοῦ γὰρ πολλοὶ κατήγοροι γεγόνασι πρὸς ὑμᾶς… πάλαι πολλὰ ἤδη ἔτη | pues ha habido muchos acusadores contra mí ante vosotros hace tiempo durante muchos años ya | πάλαι | hace tiempo, antiguamente, antes |
| Plat.Apol.18bPlato, Apologia: Platón, Apología | κατηγόρουν ἐμοῦ μᾶλλον οὐδὲν ἀληθές, ὡς ἔστιν τις Σωκράτης σοφὸς ἀνήρ… | hacían acusaciones contra mí, mayormente, nada <que fuera> verdad: que hay cierto Sócrates, varón sabio… | Σωκράτης | Sócrates |
| Plat.Apol.18bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔστιν τις Σωκράτης,τά τε μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ ὑπὸ γῆς ἀνεζητηκώς | hay un tal Sócrates, meditador de los fenómenos celestes e investigador de las <cosas> bajo tierra | ὑπό | bajo (prep.), de abajo |
| Plat.Apol.18cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐρήμην κατηγοροῦντες | acusando en un proceso sin defensa | ἐρῆμος | desierto, sin presentarse la parte contraria |
| Plat.Apol.18cPlato, Apologia: Platón, Apología | ὃ δὲ πάντων ἀλογώτατον, ὅτι οὐδὲ τὰ ὀνόματα οἷόν τε αὐτῶν εἰδέναι καὶ εἰπεῖν | y lo que <es> más absurdo de todo: que ni siquiera <es> posible conocer y decir sus nombres | ἄλογος | absurdo, inexplicable |
| Plat.Apol.18dPlato, Apologia: Platón, Apología | ὅτι οὐδὲ τὰ ὀνόματα οἷόν τε αὐτῶν εἰδέναι καὶ εἰπεῖν | porque ni siquiera es posible conocer ni decir sus nombres | εἰμί | |
| Plat.Apol.18dPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀνάγκη ἐλέγχειν μηδενὸς ἀποκρινομένου | [me] es necesario refutar sin nadie que <me> responda | ἐλέγχω | refutar (a alguien o algo) |
| Plat.Apol.18dPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐδὲ τὰ ὀνόματα οἷόν τε αὐτῶν εἰδέναι καὶ εἰπεῖν, πλὴν εἴ τις κωμῳδοποιὸς τυγχάνει ὤν | ni siquiera es posible conocer y decir sus nombres, excepto si resulta ser cierto comediógrafo | πλήν | a no ser que, excepto si, si no |
| Plat.Apol.18dPlato, Apologia: Platón, Apología | διαβολῇ χρώμενοι | sirviéndose de la calumnia (calumniando) | χράω | usar, hacer uso de |
| Plat.Apol.19bPlato, Apologia: Platón, Apología | τίς ἡ κατηγορία ἐστὶν ἐξ ἧς ἡ ἐμὴ διαβολὴ γέγονεν; | ¿cuál es la acusación de la que ha surgido la calumnia contra mí? | διαβολή | acusación falsa, calumnia, mentira |
| Plat.Apol.19aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐπιχειρητέον ὑμῶν ἐξελέσθαι τὴν διαβολὴν ἣν ὑμεῖς ἐν πολλῷ χρόνῳ ἔσχετε ταύτην | debemos intentar libraros de esa calumnia que vosotros durante mucho tiempo mantuvisteis | ἐξαιρέω | quitarse, librar(se) |
| Plat.Apol.19bPlato, Apologia: Platón, Apología | τί δὴ λέγοντες διέβαλλον οἱ διαβάλλοντες; | ¿con qué argumentos me calumniaban mis calumniadores? | διαβάλλω | desacreditar, calumniar |
| Plat.Apol.19cPlato, Apologia: Platón, Apología | ταῦτα γὰρ ἑωρᾶτε καὶ αὐτοὶ ἐν τῇ Ἀριστοφάνους κωμῳδίᾳ, Σωκράτη τινὰ ἐκεῖ περιφερόμενον, φάσκοντα… ἀεροβατεῖν | pues habéis visto también <vosotros> mismos eso en la comedia de Aristófanes, a un cierto Sócrates arrastrado de aquí allá, que decía que caminaba por el aire | περιφέρω | ser llevado de un lado a otro, ser arrastrado de aquí allá, ser divulgado |
| Plat.Apol.19dPlato, Apologia: Platón, Apología | μάρτυρας δὲ αὖ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς παρέχομαι… ὅσοι ἐμοῦ πώποτε ἀκηκόατε διαλεγομένου | y de nuevo presento como testigos a la mayoría de vosotros, todos cuantos me habéis escuchado alguna vez dialogando | πώποτε | alguna vez |
| Plat.Apol.19cPlato, Apologia: Platón, Apología | μή πως ἐγὼ ὑπὸ Μελήτου τοσαύτας δίκας φεύγοιμι | no sea que de alguna manera yo sea acusado por Meleto en tantos procesos privados | φεύγω | ser acusado en proceso privado |
| Plat.Apol.19dPlato, Apologia: Platón, Apología | μάρτυρας δὲ αὖ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς παρέχομαι | y presento de nuevo como testigos míos a la mayoría de vosotros | παρέχω | presentar (algo propio) |
| Plat.Apol.20aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔτυχον γὰρ προσελθὼν ἀνδρὶ ὃς τετέλεκε χρήματα σοφισταῖς πλείω ἢ σύμπαντες οἱ ἄλλοι, Καλλίᾳ | pues resultó que me acerqué a un hombre que ha pagado a los sofistas más dinero que todos los demás juntos, a Calias | σοφιστής | sofista, maestro de retórica |
| Plat.Apol.20aPlato, Apologia: Platón, Apología | τετέλεκε χρήματα σοφισταῖς πλείω ἢ σύμπαντες οἱ ἄλλοι | ha pagado dinero a sofistas más que todos los demás | τελέω | pagar, gastar |
| Plat.Apol.20aPlato, Apologia: Platón, Apología | τούτους πείθουσι… σφίσιν συνεῖναι χρήματα διδόντας καὶ χάριν προσειδέναι | persuaden a esos para que, entregando dinero, se reúnan con ellos y estén además agradecidos | χάρις | reconocer un favor, estar agradecido |
| Plat.Apol.20bPlato, Apologia: Platón, Apología | οἶμαι γάρ σε ἐσκέφθαι διὰ τὴν τῶν ὑέων κτῆσιν | pues pienso que tú <lo> tienes analizado [así] por tu tenencia de hijos | κτῆσις | posesión, tenencia, disfrute, usufructo |
| Plat.Apol.20cPlato, Apologia: Platón, Apología | ὦ Σώκρατες, τὸ σὸν τί ἐστι πρᾶγμα; | Sócrates, ¿cuál es tu problema? | πρᾶγμα | asunto, problema, acción judicial |
| Plat.Apol.20dPlato, Apologia: Platón, Apología | πᾶσαν ὑμῖν τὴν ἀλήθειαν ἐρῶ | os diré toda la verdad | ἐρῶ | decir (a) |
| Plat.Apol.20ePlato, Apologia: Platón, Apología | τὸν λέγοντα ἀνοίσω | haré referencia al que os habla | ἀναφέρω | referir |
| Plat.Apol.20ePlato, Apologia: Platón, Apología | οὗτοι δὲ τάχ’ ἄν… μείζω τινὰ ἢ κατ’ ἄνθρωπον σοφίαν σοφοὶ εἶεν | y esos quizá serían sabios en cierta sabiduría mayor que la propia de un hombre | σοφία | sabiduría |
| Plat.Apol.21aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἤρετο γὰρ δὴ εἴ τις ἐμοῦ εἴη σοφώτερος | preguntó si había alguno más sabio que yo | εἰ | si |
| Plat.Apol.21aPlato, Apologia: Platón, Apología | συνέφυγε… καὶ μεθ’ὑμῶν κατῆλθε | se exilió y regresó con vosotros | κατέρχομαι | volver, regresar (del exilio) |
| Plat.Apol.21aPlato, Apologia: Platón, Apología | καὶ τούτων πέρι ὁ ἀδελφὸς ὑμῖν αὐτοῦ οὑτοσὶ μαρτυρήσει | y sobre eso este de aquí, su hermano, testificará ante vosotros | μαρτυρέω | ser testigo, testificar |
| Plat.Apol.21aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἦν… ὑμῶν τῷ πλήθει ἑταῖρός τε καὶ συνέφυγε τὴν φυγὴν ταύτην καὶ μεθ’ ὑμῶν κατῆλθε | <él> era compañero vuestro del partido democrático, fue con <vosotros> a ese exilio y regresó con vosotros | φυγή | exilio, destierro |
| Plat.Apol.21bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐγὼ γὰρ δὴ οὔτε μέγα οὔτε σμικρὸν σύνοιδα ἐμαυτῷ σοφὸς ὤν | pues yo en verdad no soy consciente ni mucho ni poco de ser sabio | σύνοιδα | ser consciente |
| Plat.Apol.21cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔδοξέ μοι οὗτος ὁ ἀνὴρ δοκεῖν μὲν εἶναι σοφὸς… εἶναι δ’ οὔ | me pareció a mí que ese hombre era sabio pero no lo era | δοκέω | tener cierto aspecto, parecer |
| Plat.Apol.21cPlato, Apologia: Platón, Apología | ὀνόματι γὰρ οὐδὲν δέομαι λέγειν | pues no necesito en absoluto llamarlo por su nombre | ὄνομα | nombre |
| Plat.Apol.21dPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔοικα γοῦν τούτου… σοφώτερος εἶναι | por lo tanto, precisamente parece que soy más sabio que ese | γοῦν | por lo tanto, precisamente |
| Plat.Apol.21dPlato, Apologia: Platón, Apología | πρὸς ἐμαυτὸν δ’ οὖν… ἐλογιζόμην ὅτι τούτου… τοῦ ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι | y, así pues, reflexionaba para mí mismo: yo soy más sabio que ese hombre | λογίζομαι | considerar (que), contar con (que), creer (que), reflexionar (que) |
| Plat.Apol.22aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔδοξάν μοι ὀλίγου δεῖν τοῦ πλείστου ἐνδεεῖς εἶναι | me pareció a mi que eran casi los que estaban más faltos | δέω | por poco, casi, cerca de |
| Plat.Apol.22aPlato, Apologia: Platón, Apología | νὴ τὸν κύνα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι | ¡por el perro, Atenienses! | κύων | perro, perra |
| Plat.Apol.22bPlato, Apologia: Platón, Apología | διηρώτων ἂν αὐτοὺς τί λέγοιεν | les iba preguntando qué querían decir | ἄν | |
| Plat.Apol.22bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀναλαμβάνων οὖν αὐτῶν τὰ ποιήματα | retomando, así pues, sus poemas | ἀναλαμβάνω | coger (consigo), recoger, retomar |
| Plat.Apol.22bPlato, Apologia: Platón, Apología | αἰσχύνομαι οὖν ὑμῖν εἰπεῖν… τἀληθῆ | me avergüenzo así pues de deciros la verdad | εἶπον | decir, hablar |
| Plat.Apol.22bPlato, Apologia: Platón, Apología | ᾖα ἐπὶ τοὺς ποιητάς… καταληψόμενος ἐμαυτὸν ἀμαθέστερον ἐκείνων ὄντα | fui donde los poetas para comprender que yo era más ignorante que ellos | καταλαμβάνω | comprender, tomar conciencia |
| Plat.Apol.22bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔγνων οὖν αὖ καὶ περὶ τῶν ποιητῶν ἐν ὀλίγῳ τοῦτο | así pues también respecto a los poetas me di cuenta en poco tiempo de esto | ὀλίγος | en poco tiempo, en breve |
| Plat.Apol.22cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔγνων οὖν αὖ καὶ περὶ τῶν ποιητῶν… ὅτι οὐ σοφίᾳ ποιοῖεν ἃ ποιοῖεν, ἀλλὰ φύσει τινί | así pues me di cuenta además también en relación a los poetas que no por sabiduría componen lo que componen, sino por alguna cualidad innata | φύσις | carácter natural, disposición natural, forma de ser, cualidad innata, condición |
| Plat.Apol.22ePlato, Apologia: Platón, Apología | [ἔδοξέ μοι] αὐτῶν αὕτη ἡ πλημμέλεια ἐκείνην τὴν σοφίαν ἀποκρύπτειν | y me pareció que ese error de ellos ocultaba aquella sabiduría | ἀποκρύπτω | esconder, ocultar |
| Plat.Apol.23aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἡ ἀνθρωπίνη σοφία ὀλίγου τινὸς ἀξία ἐστὶν καὶ οὐδενός | la sabiduría humana vale poco (es digna de poco), incluso nada | καί | incluso |
| Plat.Apol.23aPlato, Apologia: Platón, Apología | τὸ δὲ κινδυνεύει… τῷ ὄντι ὁ θεὸς σοφὸς εἶναι | y por tanto se corre el riesgo de que la divinidad de hecho sea sabia | ὁ | por ello, por tanto |
| Plat.Apol.23aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἡ ἀνθρωπίνη σοφία ὀλίγου τινὸς ἀξία ἐστὶν καὶ οὐδενός | la sabiduría humana es merecedora de un poco (de valor) o de ninguno | ὀλίγος | pequeño, escaso |
| Plat.Apol.23bPlato, Apologia: Platón, Apología | ὥσπερ ἂν εἰ εἴποι ὅτι «οὗτος ὑμῶν, ὦ ἄνθρωποι, σοφώτατός ἐστιν, ὅστις… » | como si uno dijera «ese, hombres, es el más sabio entre vosotros, el que… » | εἶπον | decir |
| Plat.Apol.23bPlato, Apologia: Platón, Apología | ταῦτ’ οὖν ἐγὼ μὲν ἔτι καὶ νῦν περιιὼν ζητῶ καὶ ἐρευνῶ | por tanto yo voy buscando e investigando todavía ahora | ζητέω | investigar, indagar |
| Plat.Apol.23bPlato, Apologia: Platón, Apología | οὔτε τι τῶν τῆς πόλεως πρᾶξαί μοι σχολὴ γέγονεν ἄξιον λόγου οὔτε τῶν οἰκείων | y no tuve tiempo para hacer algo digno de mención ni para la ciudad ni para mi patrimonio | οἰκεῖος | bienes propios, patrimonio |
| Plat.Apol.23bPlato, Apologia: Platón, Apología | καὶ φαίνεται τοῦτον λέγειν τὸν Σωκράτη… ἐμὲ παράδειγμα ποιούμενος | y parece que ese habla de Sócrates haciendo que yo <sea> ejemplo | παράδειγμα | modelo, ejemplo |
| Plat.Apol.23cPlato, Apologia: Platón, Apología | πενίᾳ μυρίᾳ εἰμὶ διὰ τὴν τοῦ θεοῦ λατρείαν | estoy en enorme miseria por mi dedicación a la divinidad | πενία | pobreza, necesidad, miseria |
| Plat.Apol.23dPlato, Apologia: Platón, Apología | λέγουσιν, ὅτι… ‘θεοὺς μὴ νομίζειν’ | dicen que [Sócrates] no cree en los dioses | θεός | dioses |
| Plat.Apol.23dPlato, Apologia: Platón, Apología | κατάδηλοι γίγνονται προσποιούμενοι μὲν εἰδέναι, εἰδότες δὲ οὐδέν | se hace evidente que fingen saber sin saber nada | προσποιέω | simular, fingir, pretender |
| Plat.Apol.23dPlato, Apologia: Platón, Apología | τὰ κατὰ πάντων τῶν φιλοσοφούντων πρόχειρα ταῦτα λέγουσιν, ὅτι ‘τὰ μετέωρα καὶ τὰ ὑπὸ γῆς’ καὶ ‘θεοὺς μὴ νομίζειν’ | dicen esas cosas las <que están> a mano contra todos los que se dedican a la filosofía: «[que se dedican a] lo que está en el aire y bajo tierra» y «que no creen en los dioses» | πρόχειρος | a mano, disponible, dispuesto, preparado |
| Plat.Apol.23ePlato, Apologia: Platón, Apología | ἐκ τούτων καὶ Μέλητός μοι ἐπέθετο καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων | a partir de ahí me atacaron Meleto, Ánito y Licón | οὗτος | a partir de eso, a partir de ahí |
| Plat.Apol.23ePlato, Apologia: Platón, Apología | ὄντες καὶ σφοδροὶ καὶ πολλοί, καὶ συντεταμένως καὶ πιθανῶς λέγοντες περὶ ἐμοῦ, ἐμπεπλήκασιν ὑμῶν τὰ ὦτα καὶ πάλαι καὶ σφοδρῶς διαβάλλοντες | y siendo <ellos> vehementes y numerosos y hablando enérgica y convincentemente sobre mí, han llenado vuestros oídos, también por calumniar<me> desde hace tiempo y vehementemente | σφοδρός | vehemente, violento |
| Plat.Apol.24aPlato, Apologia: Platón, Apología | καίτοι οἶδα σχεδὸν ὅτι αὐτοῖς τούτοις ἀπεχθάνομαι | aunque sé, quizá, que soy odiado por eso mismo | καίτοι | pero, sin embargo, aunque |
| Plat.Apol.24bPlato, Apologia: Platón, Apología | περί… οὖν ὧν… κατηγόρουν… πειράσομαι ἀπολογήσασθαι | así pues de <eso> que me acusaban intentaré defenderme | ἀπολογέομαι | defenderse, defenderse de |
| Plat.Apol.24bPlato, Apologia: Platón, Apología | περί… ὧν οἱ πρῶτοί μου κατήγοροι κατηγόρουν αὕτη ἔστω ἱκανὴ ἀπολογία πρὸς ὑμᾶς | sobre lo que los primeros acusadores me acusaban sea esa una defensa suficiente | οὗτος | ese (precisamente), ese (sí) |
| Plat.Apol.24bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἔχει δέ πως ὧδε | y es más o menos así | πῶς | de algún modo, más o menos |
| Plat.Apol.24cPlato, Apologia: Platón, Apología | ῥᾳδίως εἰς ἀγῶνα καθιστὰς ἀνθρώπους | sometiendo a juicio con ligereza a los hombres | ἀγών | juicio, sentencia |
| Plat.Apol.24cPlato, Apologia: Platón, Apología | Σωκράτη φησὶν ἀδικεῖν… θεοὺς οὓς ἡ πόλις νομίζει οὐ νομίζοντα, ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά | afirma que Sócrates comete injusticia por no creer en las divinidades en las que la ciudad cree, sino en otros seres sobrenaturales nuevos | δαιμόνιος | divinidad, ente divino, ser sobrenatural |
| Plat.Apol.24cPlato, Apologia: Platón, Apología | θεοὺς οὓς ἡ πόλις νομίζει οὐ νομίζοντα, ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά | no cree en los dioses de la ciudad sino en otras divinidades novedosas | καινός | novedoso, raro, inventado |
| Plat.Apol.24cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀδικεῖν φημι Μέλητον, ὅτι σπουδῇ χαριεντίζεται… προσποιούμενος σπουδάζειν καὶ κήδεσθαι ὧν οὐδὲν τούτῳ πώποτε ἐμέλησεν | afirmo que Meleto comete injusticia porque bromea en serio al simular interesarse y preocuparse por cosas que nunca le importaron | σπουδάζω | interesarse (por), preocuparse (por), esforzarse (por) |
| Plat.Apol.24ePlato, Apologia: Platón, Apología | εὖ… λέγεις | dices bien | εὖ | bien |
| Plat.Apol.24ePlato, Apologia: Platón, Apología | εὖ γε νὴ τὴν Ἥραν λέγεις | dices bien, ciertamente, sí, por Hera | Ἥρα | Hera |
| Plat.Apol.25aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀλλ’ ἄρα… μὴ οἱ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ… διαφθείρουσι τοὺς νεωτέρους; | pero entonces, ¿los <miembros> de la asamblea no corrompen a los más jóvenes? | ἀλλά | pero entonces, sino que |
| Plat.Apol.25aPlato, Apologia: Platón, Apología | πάνυ σφόδρα ταῦτα λέγω | afirmo eso con total vehemencia | πάνυ | |
| Plat.Apol.25bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐάντε… οὐ φῆτε ἐάντε φῆτε | tanto si negáis como si afirmáis | οὐ | no |
| Plat.Apol.25bPlato, Apologia: Platón, Apología | οἱ δὲ πολλοὶ ἐάνπερ συνῶσι… ἵπποις, διαφθείρουσιν | y la mayoría siempre que está con caballos, <los> echan a perder | σύνειμι (εἰμί) | estar con, estar en contacto con, convivir con, conjuntarse con |
| Plat.Apol.25e Plato, Apologia: Platón, Apología | ἐάν τινα μοχθηρὸν ποιήσω τῶν συνόντων, κινδυνεύσω κακόν τι λαβεῖν ὑπ’ αὐτοῦ | si hago malvado a alguno de mis discípulos, me arriesgaré a recibir de él algún daño | σύνειμι (εἰμί) | juntarse (con), ser seguidor (de), ser discípulo (de) |
| Plat.Apol.25dPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐμὲ εἰσάγεις δεῦρο ὡς διαφθείροντα τοὺς νέους | me traes a juicio aquí como corruptor de los jóvenes | εἰσάγω | llevar (a juicio/debate), iniciar (un pleito) |
| Plat.Apol.25ePlato, Apologia: Platón, Apología | ἐγὼ δὲ δὴ εἰς τοσοῦτον ἀμαθίας ἥκω ὥστε καὶ τοῦτ’ ἀγνοῶ | y yo, de hecho, he llegado a tal grado de ignorancia que incluso desconozco eso | ἥκω | haber llegado |
| Plat.Apol.26aPlato, Apologia: Platón, Apología | σὺ δὲ συγγενέσθαι μέν μοι καὶ διδάξαι ἔφυγες… δεῦρο δὲ εἰσάγεις | pero tú por una parte rehúyes estar en mi compañía y enseñarme, y por otra <me> traes aquí | φεύγω | huir de, evitar, rehuir, escapar de, eludir |
| Plat.Apol.26cPlato, Apologia: Platón, Apología | νομίζω εἶναι θεούς | creo que existen dioses | νομίζω | creer, creer en |
| Plat.Apol.26dPlato, Apologia: Platón, Apología | οἴει αὐτοὺς ἀπείρους γραμμάτων εἶναι ὥστε οὐκ εἰδέναι ὅτι τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία τοῦ Κλαζομενίου γέμει τούτων τῶν λόγων; | ¿crees que ellos son desconocedores de las letras hasta el punto de no saber que los libros de Anaxágoras están cargados de esas palabras? | βιβλίον | documento (escrito en papiro), libro, libro (unidad de una obra contenida en un rollo de papiro) |
| Plat.Apol.26dPlato, Apologia: Platón, Apología | οἴει αὐτοὺς ἀπείρους γραμμάτων εἶναι ὥστε οὐκ εἰδέναι ὅτι…; | ¿crees que ellos son tan desconocedores de las letras que no saben que… ? | γράμμα | letras, alfabeto |
| Plat.Apol.26dPlato, Apologia: Platón, Apología | τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία... γέμει τούτων τῶν λόγων; | ¿los libros de Anaxágoras... están llenos de esos argumentos? | λόγος | razón, razonamiento, argumento |
| Plat.Apol.26dPlato, Apologia: Platón, Apología | Ἀναξαγόρου οἴει κατηγορεῖν, ὦ φίλε Μέλητε; | ¿crees que estás acusando a Anaxágoras, querido Meleto? | οἴομαι | creer |
| Plat.Apol.26dPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐδὲ ἥλιον οὐδὲ σελήνην ἄρα νομίζω θεοὺς εἶναι | ni el sol ni la luna considero que sean en verdad dioses | σελήνη | luna |
| Plat.Apol.26ePlato, Apologia: Platón, Apología | ἄπιστός γ’ εἶ, ὦ Μέλητε, καὶ… σαυτῷ | eres, desde luego, increíble, Meleto, incluso para ti mismo | ἄπιστος | poco fiable, increíble, desleal, sospechoso |
| Plat.Apol.26ePlato, Apologia: Platón, Apología | ἐμοὶ δοκεῖ οὑτοσί… πάνυ εἶναι ὑβριστὴς καὶ ἀκόλαστος… καί… τὴν γραφὴν ταύτην ὕβρει τινὶ καὶ ἀκολασίᾳ καὶ νεότητι γράψασθαι | ese me parece que es muy arrogante y desenfrenado, y que por cierta arrogancia, desenfreno y juventud ha interpuesto esa denuncia | ὕβρις | soberbia, arrogancia, insolencia |
| Plat.Apol.27aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἆρα γνώσεται Σωκράτης ὁ σοφὸς δὴ ἐμοῦ… ἐναντί’ ἐμαυτῷ λέγοντος… ; | ¿acaso Sócrates, el sabio de verdad, se dará cuenta de que yo digo cosas contrarias a mí (... cosas que me contradicen)? | γιγνώσκω | darse cuenta de, percibir, saber |
| Plat.Apol.27bPlato, Apologia: Platón, Apología | ὦ ἄριστε ἀνδρῶν | <tú>, excelente entre los hombres | ἄριστος | excelente, sobresaliente |
| Plat.Apol.27bPlato, Apologia: Platón, Apología | ὑμεῖς δέ, ὅπερ κατ’ ἀρχὰς ὑμᾶς παρῃτησάμην, μέμνησθέ μοι μὴ θορυβεῖν | y vosotros recordad lo que os pedí al principio, no alborotar contra mí | παραιτέομαι | pedir algo a alguien, suplicar algo a alguien |
| Plat.Apol.27dPlato, Apologia: Platón, Apología | εἴπερ δαίμονας ἡγοῦμαι | si creo en la existencia de espíritus | ἡγέομαι | creer en la existencia de los dioses |
| Plat.Apol.27dPlato, Apologia: Platón, Apología | εἰ δ’ αὖ οἱ δαίμονες θεῶν παῖδές εἰσιν νόθοι τινὲς ἢ ἐκ νυμφῶν ἢ ἔκ τινων ἄλλων… | pero si, a su vez los genios protectores son hijos bastardos de dioses con ninfas o con algunas otras [divinidades]... | νύμφη | ninfa |
| Plat.Apol.27ePlato, Apologia: Platón, Apología | οὐκ ἔστιν ὅπως σὺ ταῦτα οὐχὶ ἀποπειρώμενος ἡμῶν ἐγράψω τὴν γραφὴν ταύτην | no puede ser que no hayas hecho esta acusación para ponernos a prueba | ὅπως | no hay manera de que, no es posible |
| Plat.Apol.28aPlato, Apologia: Platón, Apología | ὡς… ἐγὼ οὐκ ἀδικῶ… οὐ πολλῆς μοι δοκεῖ εἶναι ἀπολογίας | sobre que yo no cometo injusticia no me parece haber <necesidad> de mucha defensa | ἀπολογία | defensa, discurso de defensa |
| Plat.Apol.28aPlato, Apologia: Platón, Apología | εὖ ἴστε ὅτι ἀληθές ἐστιν | bien sabéis que es verdad | οἶδα | saber, conocer, enterarse |
| Plat.Apol.28bPlato, Apologia: Platón, Apología | … σκοπεῖν… πότερον δίκαια ἢ ἄδικα πράττει | ... considerar si lleva a cabo (acciones) justas o injustas | πράττω | hacer, actuar, llevar a cabo |
| Plat.Apol.28cPlato, Apologia: Platón, Apología | εἰ… Ἕκτορα ἀποκτενεῖς, αὐτὸς ἀποθανῇ | si vas a matar a Héctor, tú mismo morirás | εἰ | si |
| Plat.Apol.28cPlato, Apologia: Platón, Apología | τιμωρήσεις Πατρόκλῳ τῷ ἑταίρῳ τὸν φόνον | vengarás la muerte de tu compañero Patroclo | τιμωρέω | vengar (algo), castigar |
| Plat.Apol.28ePlato, Apologia: Platón, Apología | ἐγὼ ᾠήθην τε καὶ ὑπέλαβον, φιλοσοφοῦντά με δεῖν ζῆν καὶ ἐξετάζοντα ἐμαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους | yo creí y supuse que era necesario que yo viviera siendo filósofo y examinándome a mí y a los demás | φιλοσοφέω | ser filósofo, filosofar, buscar saber |
| Plat.Apol.29aPlato, Apologia: Platón, Apología | τὸ γάρ τοι θάνατον δεδιέναι… οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ δοκεῖν σοφὸν εἶναι μὴ ὄντα | pues en verdad temer la muerte no es otra cosa que parecer sabio sin serlo | θάνατος | muerte |
| Plat.Apol.29aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐγὼ οὖν δεινὰ ἂν εἴην εἰργασμένος... εἰ... λίποιμι τὴν τάξιν | yo, por tanto, habría hecho algo terrible si abandonara mi puesto | λείπω | abandonar, omitir (un deber) |
| Plat.Apol.29bPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐκ εἰδὼς ἱκανῶς περὶ τῶν ἐν Ἅιδου οὕτω καὶ οἴομαι οὐκ εἰδέναι | <yo>, sin saber bastante sobre las cosas de los que <están> en el inframundo, de igual manera también creo que no lo sé | Ἅιδης | morada del Hades, mundo de los muertos, inframundo |
| Plat.Apol.29bPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐδέποτε φοβήσομαι οὐδὲ φεύξομαι | nunca tendré miedo ni huiré | φοβέω | atemorizarse, temer, tener miedo, estar aterrado |
| Plat.Apol.29cPlato, Apologia: Platón, Apología | εἰ με νῦν ὑμεῖς ἀφίετε Ἀνύτῳ ἀπιστήσαντες... | si vosotros ahora me absolvéis sin hacer caso a Ánito... | ἀπιστέω | no hacer caso (a), desobedecer (a) |
| Plat.Apol.29cPlato, Apologia: Platón, Apología | … ὃς ἔφη ἢ τὴν ἀρχὴν οὐ δεῖν ἐμὲ δεῦρο εἰσελθεῖν ἤ, ἐπειδὴ εἰσῆλθον, οὐχ οἷόν τ’ εἶναι τὸ μὴ ἀποκτεῖναί με | … quien decía o que no era necesario en un principio que yo me presentara a juicio aquí o que, una vez que me presenté, que no era posible no condenarme a muerte | εἰσέρχομαι | presentarse (a juicio) |
| Plat.Apol.29cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐπὶ τούτῳ… ἐφ’ ᾧτε μηκέτι… διατρίβειν μηδὲ φιλοσοφεῖν | según eso, si ya no (es posible) ni demorarse ni investigar | ἐπί | si |
| Plat.Apol.29dPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐὰν δὲ ἁλῷς ἔτι τοῦτο πράττων | si eres sorprendido haciendo aún esto | ἁλίσκομαι | ser descubierto haciendo una cosa |
| Plat.Apol.29dPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐγὼ ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀσπάζομαι… καὶ φιλῶ | yo, atenienses, os quiero y amo | ἀσπάζομαι | querer, tener afecto (a) |
| Plat.Apol.29dPlato, Apologia: Platón, Apología | εἰ οὖν με, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ τούτοις ἀφίοιτε... | pues bien, si, como dije, me absolvierais por esos [argumentos]... | οὖν | pues bien, y es más |
| Plat.Apol.30aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐγγυτέρω γένει | más próximo en parentesco | ἐγγύς | cerca (de), al lado (de) |
| Plat.Apol.30aPlato, Apologia: Platón, Apología | ὀνειδιῶ ὅτι τὰ πλείστου ἄξια περὶ ἐλαχίστου ποιεῖται | [lo] criticaré porque lo que merece la máxima <consideración> <él> hace <que sea> de la mínima | ἐλαχύς | mínimo, ínfimo, el más pequeño, escasísimo, muy poco |
| Plat.Apol.30aPlato, Apologia: Platón, Apología | ταῦτα γὰρ κελεύει ὁ θεός | pues eso ordena la divinidad | κελεύω | ordenar (mandar) |
| Plat.Apol.30aPlato, Apologia: Platón, Apología | ταῦτα… ὅτῳ ἂν ἐντυγχάνω ποιήσω | eso haré (me comportaré así) con quien me encuentre | ποιέω | hacer, portarse |
| Plat.Apol.30bPlato, Apologia: Platón, Apología | εἰ μὲν οὖν ταῦτα λέγων διαφθείρω τοὺς νέους… | por tanto, si yo diciendo estas palabras corrompo a los jóvenes… | διαφθείρω | corromper, sobornar, seducir |
| Plat.Apol.30cPlato, Apologia: Platón, Apología | καὶ γάρ… ὀνήσεσθε ἀκούοντες | pues incluso disfrutaréis al escuchar | ὀνίνημι | beneficiarse, disfrutar, contentarse |
| Plat.Apol.30dPlato, Apologia: Platón, Apología | πολλοῦ δέω ἐγὼ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολογεῖσθαι | estoy lejos de intentar hacer mi propia defensa | δέω | faltar mucho, faltar poco, estar lejos, estar cerca |
| Plat.Apol.30ePlato, Apologia: Platón, Apología | μοὶ δοκεῖ ὁ θεὸς ἐμὲ τῇ πόλει προστεθηκέναι τοιοῦτόν τινα, ὅς ὑμᾶς ἐγείρων… καὶ ὀνειδίζων ἕνα ἕκαστον | me parece que el dios me ha colocado en la ciudad como uno tal que os provoca y hace reproches a cada uno | ὀνειδίζω | reprochar (a alguien), hacer reproches (a alguien) |
| Plat.Apol.31aPlato, Apologia: Platón, Apología | τὸν λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν | pasaríais el resto de la vida durmiendo | διατελέω | pasar el tiempo (haciendo algo) |
| Plat.Apol.31aPlato, Apologia: Platón, Apología | ὑμεῖς δ’ ἴσως τάχ’ ἂν ἀχθόμενοι | pero vosotros quizá posiblemente estaríais dolidos | ἴσος | igual, quizá |
| Plat.Apol.31aPlato, Apologia: Platón, Apología | ὁ θεὸς… κηδόμενος ὑμῶν | la divinidad preocupándose de nosotros | κήδω | preocuparse por, interesarse por |
| Plat.Apol.31aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐὰν ἐμοὶ πείθησθε, φείσεσθέ μου | si me hacéis caso evitaréis mi muerte | φείδομαι | preservar (la vida), evitar la muerte, ahorrar daño, tratar con consideración |
| Plat.Apol.31bPlato, Apologia: Platón, Apología | εἰ μέν τι ἀπὸ τούτων ἀπέλαυον… εἶχον ἄν τινα λόγον | si disfrutara algo de eso tendría alguna razón | ἀπολαύω | disfrutar, beneficiarse (de algo) |
| Plat.Apol.31cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀναβαίνων εἰς τὸ πλῆθος | subiendo a hablar ante el pueblo | ἀναβαίνω | subir (a hablar) a la tribuna |
| Plat.Apol.31cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἴσως ἂν οὖν δόξειεν ἄτοπον εἶναι, ὅτι δὴ ἐγώ… δημοσίᾳ δὲ οὐ τολμῶ ἀναβαίνων εἰς τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον συμβουλεύειν τῇ πόλει | quizás entonces parecería que es extraño que en efecto yo no me atreva en público a aconsejar a la ciudad subiendo a la tribuna ante vuestra asamblea | πλῆθος | asamblea popular |
| Plat.Apol.31cPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐ τολμῶ ἀναβαίνων εἰς τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον συμβουλεύειν τῇ πόλει | no me atrevo a subir hasta [la tribuna de] vuestra asamblea y aconsejar a la ciudad | ὑμέτερος | vuestro |
| Plat.Apol.31dPlato, Apologia: Platón, Apología | τοῦτ’ ἔστιν ὅ μοι ἐναντιοῦται τὰ πολιτικὰ πράττειν | eso es lo que se opone a que yo actúe en política | ἐναντιόομαι | oponerse (a), negarse (a) |
| Plat.Apol.31dPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐπεχείρησα πράττειν τὰ πολιτικὰ πράγματα | intenté llevar a cabo actuaciones políticas | πρᾶγμα | acción, hecho |
| Plat.Apol.31dPlato, Apologia: Platón, Apología | εἰ ἐγὼ πάλαι ἐπεχείρησα πράττειν τὰ πολιτικὰ πράγματα, πάλαι ἂν ἀπολώλη | si yo hace tiempo hubiera intentado ocuparme de los asuntos políticos, hace tiempo que estaría acabado | πράττω | dedicarse a, ocuparse de, administrar |
| Plat.Apol.31ePlato, Apologia: Platón, Apología | μοι μὴ ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ | y no os irritéis conmigo por decir la verdad | ἄχθομαι | estar irritado (con), estar preocupado (por) |
| Plat.Apol.32aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἄλλην μὲν ἀρχὴν οὐδεμίαν πώποτε ἦρξα ἐν τῇ πόλει | pues yo, varones atenienses nunca, en efecto, desempeñé ningún otro cargo en la ciudad | Ἀθηναῖος | ateniense |
| Plat.Apol.32aPlato, Apologia: Platón, Apología | μεγάλα δ’ ἔγωγε ὑμῖν τεκμήρια παρέξομαι τούτων | y yo precisamente os presentaré grandes pruebas de eso | μέγας | grande, fuerte, poderoso, importante |
| Plat.Apol.32bPlato, Apologia: Platón, Apología | ἑτοίμων ὄντων ἐνδεικνύναι με καὶ ἀπάγειν τῶν ῥητόρων | estando los oradores dispuestos a denunciarme y detenerme | ἐνδείκνυμι | denunciar |
| Plat.Apol.32cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐπειδὴ δὲ ὀλιγαρχία ἐγένετο, οἱ τριάκοντα… προσέταξαν ἀγαγεῖν ἐκ Σαλαμῖνος Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον ἵνα ἀποθάνοι | y cuando se produjo la oligarquía, los treinta [tiranos] ordenaron llevar desde Salamina a León de Salamina para que muriera | τριάκοντα | treinta tiranos |
| Plat.Apol.32dPlato, Apologia: Platón, Apología | καὶ ἴσως ἂν… ἀπέθανον, εἰ μὴ ἡ ἀρχὴ διὰ ταχέων κατελύθη | y quizá (yo) habría muerto, si esa forma de poder no hubiera sido derribada rápidamente | εἰ | si |
| Plat.Apol.32dPlato, Apologia: Platón, Apología | καὶ ἴσως ἂν διὰ ταῦτα ἀπέθανον | y quizás por eso morirían | οὗτος | por eso |
| Plat.Apol.33bPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐκ ἂν δικαίως τὴν αἰτίαν ὑπέχοιμι | no soportaría con justicia la acusación | αἰτία | acusación |
| Plat.Apol.33bPlato, Apologia: Platón, Apología | ὁμοίως καὶ πλουσίῳ καὶ πένητι παρέχω ἐμαυτὸν ἐρωτᾶν | por igual me ofrezco tanto al rico como al pobre para que me pregunten | παρέχω | ofrecer (para) |
| Plat.Apol.33cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐμοὶ δὲ τοῦτο... προστέτακται ὑπὸ τοῦ θεοῦ πράττειν καὶ ἐκ μαντείων καὶ ἐξ ἐνυπνίων | eso me ha sido ordenado por la divinidad a través de presagios y sueños | θεός | dios, divinidad |
| Plat.Apol.34bPlato, Apologia: Platón, Apología | τίνα ἄλλον ἔχουσι λόγον βοηθοῦντες ἐμοὶ ἀλλ’ ἢ τὸν ὀρθόν τε καὶ δίκαιον… ; | ¿qué otra razón tienen para ayudarme sino la recta y justa? | λόγος | razón, motivo |
| Plat.Apol.34cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἱκέτευσε… μετὰ πολλῶν δακρύων | imploró con muchas lágrimas | δάκρυον | lágrima |
| Plat.Apol.34cPlato, Apologia: Platón, Apología | παιδία… αὑτοῦ ἀναβιβασάμενος ἵνα ὅτι μάλιστα ἐλεηθείη | haciendo <él> subir <a la tribuna> a sus hijitos para ser compadecido lo más posible | ἐλεέω | ser compadecido |
| Plat.Apol.34cPlato, Apologia: Platón, Apología | ἱκέτευσε τοὺς δικαστὰς μετὰ πολλῶν δακρύων | imploró a los jueces entre lágrimas | μετά | en medio de, entre, en |
| Plat.Apol.34dPlato, Apologia: Platón, Apología | ἐπιεικῆ ἄν μοι δοκῶ… λέγειν | me parecería razonable decir | ἐπιεικής | razonable, conveniente, verosímil |
| Plat.Apol.34dPlato, Apologia: Platón, Apología | καὶ γὰρ τοῦτο αὐτὸ τὸ τοῦ Ὁμήρου | pues también eso mismo <es> lo de Homero | ὁ | |
| Plat.Apol.34dPlato, Apologia: Platón, Apología | μετ’ ὀργῆς | con ira | ὀργή | en cólera, con cólera, con ira |
| Plat.Apol.34dPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐδ’ ἐγὼ ‘ἀπὸ δρυὸς οὐδ’ ἀπὸ πέτρης’ πέφυκα ἀλλ’ ἐξ ἀνθρώπων | tampoco yo he nacido de una encina ni de una piedra, sino de seres humanos | φύω | nacer (de) |
| Plat.Apol.34ePlato, Apologia: Platón, Apología | εἴτ’ οὖν ἀληθὲς εἴτ’ οὖν ψεῦδος | tanto si ciertamente <es> verdadero como si ciertamente <es> mentira | οὖν | en efecto, ciertamente |
| Plat.Apol.35bPlato, Apologia: Platón, Apología | … Ἀθηναίων… οὓς αὐτοὶ ἑαυτῶν ἔν τε ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς προκρίνουσιν | ... de los atenienses a los que ellos escogen entre ellos mismos en las magistraturas y resto de cargos | τιμή | honor (otorgado por la ciudad), honra (cívica), cargo que honra, magistratura |
| Plat.Apol.35bPlato, Apologia: Platón, Apología | χωρὶς δὲ τῆς δόξης… οὐδὲ δίκαιόν μοι δοκεῖ εἶναι δεῖσθαι τοῦ δικαστοῦ | y, aparte de la fama, tampoco me parece justo suplicar al juez | χωρίς | sin, lejos de, aparte de, al margen de |
| Plat.Apol.35cPlato, Apologia: Platón, Apología | χρὴ οὔτε ἡμᾶς ἐθίζειν ὑμᾶς ἐπιορκεῖν οὔθ’ ὑμᾶς ἐθίζεσθαι | es necesario que ni os acostumbremos a perjurar ni que vosotros os acostumbréis | ἐθίζω | acostumbrar |
| Plat.Apol.35cPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐκ ἐπὶ τούτῳ κάθηται ὁ δικαστής | el juez no está en sesión para eso | κάθημαι | estar sentado, estar en sesión |
| Plat.Apol.35dPlato, Apologia: Platón, Apología | πολλοῦ δεῖ οὕτως ἔχειν | pero está lejos de ser así | δέω | falta mucho, lejos de |
| Plat.Apol.35dPlato, Apologia: Platón, Apología | μὴ οὖν ἀξιοῦτέ με… τοιαῦτα δεῖν πρὸς ὑμᾶς πράττειν… ἀσεβείας φεύγοντα ὑπὸ Μελήτου | así pues, no pidáis que sea necesario que yo haga tales cosas ante vosotros por ser acusado de impiedad por Meleto | φεύγω | ser acusado |
| Plat.Apol.36aPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐ γὰρ ᾠόμην ἔγωγε οὕτω παρ’ ὀλίγον ἔσεσθαι ἀλλὰ παρὰ πολύ | pues yo al menos no creía que sería por tan poca (diferencia) sino por mucha | παρά | por (medio de) |
| Plat.Apol.36aPlato, Apologia: Platón, Apología | τό… μὴ ἀγανακτεῖν… ἐπὶ τούτῳ τῷ γεγονότι, ὅτι μου κατεψηφίσασθε, ἄλλα τέ μοι πολλὰ συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν μοι γέγονεν τὸ γεγονὸς τοῦτο | a que no me irrite por eso que ha ocurrido, que votasteis contra mí, contribuyen en mi caso otras muchas cosas, como que eso no me ocurrió de forma inesperada | συμβάλλω | aportar, contribuir |
| Plat.Apol.36bPlato, Apologia: Platón, Apología | τιμᾶται δ’ οὖν μοι ὁ ἀνὴρ θανάτου… ἐγὼ δὲ δὴ τίνος ὑμῖν ἀντιτιμήσομαι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι; ἢ δῆλον ὅτι τῆς ἀξίας; | y por tanto el hombre [mi acusador] estima para mí la <pena de> muerte; yo, por mi parte ¿qué contrapropuesta de pena os haré, varones atenienses?, ¿o está claro que la recompensa [debida a mi comportamiento]? | ἀξία | merecimiento, merecido, recompensa, mérito |
| Plat.Apol.36bPlato, Apologia: Platón, Apología | εἰ μὴ ἀνέβη Ἄνυτος καὶ Λύκων κατηγορήσοντες ἐμοῦ, κἂν ὦφλε [Μέλητος] χιλίας δραχμάς, οὐ μεταλαβὼν τὸ πέμπτον μέρος τῶν ψήφων | si no hubieran subido al estrado Ánito y Licón para acusarme, Meleto incluso habría sido condenado a pagar mil dracmas, al no haber obtenido la quinta parte de los votos | μεταλαμβάνω | obtener |
| Plat.Apol.36cPlato, Apologia: Platón, Apología | εὐεργετεῖν τὴν μεγίστην εὐεργεσίαν | proporcionar el mayor beneficio | εὐεργετέω | hacer el bien |
| Plat.Apol.36dPlato, Apologia: Platón, Apología | ὁ μὲν γὰρ ὑμᾶς ποιεῖ εὐδαίμονας δοκεῖν εἶναι, ἐγὼ δὲ εἶναι | pues uno hace que parezca que vosotros sois felices pero yo que <lo> seáis | μέν | uno… pero…, uno… otro…, ... y... |
| Plat.Apol.36dPlato, Apologia: Platón, Apología | τί οὖν πρέπει ἀνδρὶ πένητι εὐεργέτῃ... ; | ¿qué conviene entonces a un hombre pobre <que es> benefactor? | πένης | pobre, que trabaja para vivir |
| Plat.Apol.36dPlato, Apologia: Platón, Apología | τί οὖν πρέπει ἀνδρὶ πένητι… δεομένῳ ἄγειν σχολὴν ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ παρακελεύσει; | ¿qué, así pues, conviene a un hombre pobre que pide tener tiempo para exhortaros? | σχολή | tener tiempo libre, estar desocupado |
| Plat.Apol.36bPlato, Apologia: Platón, Apología | τιμᾶται δ’ οὖν μοι ὁ ἀνὴρ θανάτου | y, de hecho, el hombre propuso pena de muerte contra mí | τιμάω | proponer (una pena contra alguien) |
| Plat.Apol.36ePlato, Apologia: Platón, Apología | ὁ μὲν γὰρ ὑμᾶς ποιεῖ εὐδαίμονας δοκεῖν εἶναι, ἐγὼ δὲ εἶναι | pues ese hace que os parezca que sois felices, pero yo que lo seáis | εὐδαίμων | afortunado, feliz |
| Plat.Apol.37aPlato, Apologia: Platón, Apología | πέπεισμαι ἐγὼ ἑκὼν εἶναι μηδένα ἀδικεῖν ἀνθρώπων | estoy convencido de que yo voluntariamente no sería injusto con ningún hombre | ἑκών | de grado, gustoso, que consiente, voluntariamente |
| Plat.Apol.37aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἴσως οὖν ὑμῖν καὶ ταυτὶ λέγων παραπλησίως δοκῶ λέγειν ὥσπερ περὶ τοῦ οἴκτου καὶ τῆς ἀντιβολήσεως | por tanto quizá os parezca que al hablar de esas cosas hablo de forma semejante a como si lo hiciera sobre lamentación y ruego | παραπλήσιος | de forma semejante (a como) |
| Plat.Apol.37bPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐ ῥᾴδιον ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ μεγάλας διαβολὰς ἀπολύεσθαι | no es fácil en un tiempo pequeño librarse de grandes calumnias | ἀπολύω | defenderse (de), librarse (de) |
| Plat.Apol.37bPlato, Apologia: Platón, Apología | κατ’ ἐμαυτοῦ ἐρεῖν | hablar sobre mí mismo | κατά | referido a, sobre (acerca de) |
| Plat.Apol.37cPlato, Apologia: Platón, Apología | ταὐτόν μοί ἐστιν ὅπερ νυνδὴ ἔλεγον | tengo lo mismo que ahora mismo decía | νῦν | justo ahora, ahora mismo |
| Plat.Apol.37dPlato, Apologia: Platón, Apología | οὐχ οἷοί τε ἐγένεσθε ἐνεγκεῖν τὰς ἐμὰς διατριβὰς καὶ τοὺς λόγους | no fuisteis capaces de soportar mis diatribas y discursos | διατριβή | debate, diatriba, discusión |
| Plat.Apol.37dPlato, Apologia: Platón, Apología | … ὅποι ἂν ἔλθω | … adonde quiera que yo vaya | ὅποι | adonde quiera que |
| Plat.Apol.38aPlato, Apologia: Platón, Apología | τὰ δὲ ἔχει μὲν οὕτως, ὡς ἐγώ φημι | y eso es así en efecto, como yo afirmo | φημί | decir que sí, afirmar |
| Plat.Apol.38cPlato, Apologia: Platón, Apología | ὄνομα ἕξετε καὶ αἰτίαν… ὡς Σωκράτη ἀπεκτόνατε | vais a tener la fama y la culpabilidad de que habéis matado a Sócrates | αἰτία | tener responsabilidad por, tener culpa de, sufrir acusación de |
| Plat.Apol.38ePlato, Apologia: Platón, Apología | πολὺ μᾶλλον αἱροῦμαι ὧδε ἀπολογησάμενος τεθνάναι ἢ ἐκείνως ζῆν | prefiero mucho más morir defendiéndome así que morir de aquel otro modo | αἱρέω | preferir |
| Plat.Apol.39aPlato, Apologia: Platón, Apología | καὶ ἄλλαι μηχαναὶ πολλαί εἰσιν ἐν ἑκάστοις τοῖς κινδύνοις ὥστε διαφεύγειν θάνατον | y otros muchos medios hay, en cada uno de los peligros, de evitar la muerte… | διαφεύγω | huir de, evitar |
| Plat.Apol.39aPlato, Apologia: Platón, Apología | ἀλλὰ μὴ οὐ τοῦτ’ ᾖ χαλεπόν… θάνατον ἐκφυγεῖν | pero no era eso difícil, evitar la muerte | ἐκφεύγω | escapar (a), huir (de), evitar, estar libre |
...
...