logo

Dicciogriego


Diccionario didáctico interactivo griego ↔ español (en construcción)

X AVISO: Se pueden buscar formas conjugadas o declinadas de las palabras, para ello debe pulsar en el selector “formas” arriba a la izquierda, pero tenga en cuenta que puede demorarse más de 10 segundos la carga del listado de formas, dado que son casi 50.000 las formas incluidas.
Ejemplos con traducción
Filtro de géneros, autores y/o obras:  
       
« Anterior 1 ... 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 ... 242 Siguiente » Todas

Página: Elementos por página:
Registros: 25562 -- Paginación: 90/242
ReferenciaTexto griegoTraducciónLemaSignificado
Hom.Il.1.562Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἀπὸ θυμοῦ μᾶλλον ἐμοὶ ἔσεαι estarás más lejos de mi ánimoἀπόlejos de, fuera de, aparte de
Hom.Il.1.564Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaεἰ δ’ οὕτω τοῦτ’ ἐστίν, ἐμοὶ μέλλει φίλον εἶναι si eso es así, va a ser querido por míεἰsi
Hom.Il.1.565Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἀλλ’ ἀκέουσα κάθησο pero aun sin querer, siéntateἀλλάpero, mas
Hom.Il.1.570Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἀνὰ δῶμα de abajo arriba de la moradaἀνάde abajo arriba
Hom.Il.1.571Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτοῖσιν δ’ Ἥφαιστος κλυτοτέχνης ἦρχ’ ἀγορεύειν y a estos Hefesto famoso por su arte empezaba a hablarἯφαιστοςHefesto, Vulcano
Hom.Il.1.582Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἀλλὰ σὺ τὸν ἐπέεσσι καθάπτεσθαι μαλακοῖσιν pero tú acércate a él con suaves palabrasμαλακόςtierno, suave, dulce
Hom.Il.1.586Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκαὶ ἀνάσχεο κηδομένη περ aguanta aunque estés apenadaἀνέχωaguantar, soportar, resistir
Hom.Il.1.590Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἤδη γάρ με καὶ ἄλλοτ’ ἀλεξέμεναι μεμαῶτα ῥῖψε… ἀπὸ βηλοῦ θεσπεσίοιο pues ya también en otra ocasión me arrojó de la divina morada a mí que deseaba defender[te]ἄλλοτεen otro tiempo, en otra ocasión
Hom.Il.18.591Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaχορόν… τῷ ἴκελον οἷόν ποτ’ ἐνὶ Κνωσῷ εὐρείῃ Δαίδαλος ἤσκησεν un lugar de baile semejante a ese que Dédalo una vez preparó en la vasta Cnososοἷοςcual, tal como, que (relativo)
Hom.Il.1.598Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaοἰνοχόει γλυκὺ νέκταρ ἀπὸ κρητῆρος ἀφύσσων vertía vino escanciando dulce néctar de una crateraγλυκύςdulce, no amargo
Hom.Il.1.599Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἄσβεστος δ’ ἄρ’ ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσι y una risa incontenible surgió entre los dioses bienaventuradosγέλωςrisa
Hom.Il.1.600Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἐνῶρτο γέλως… ὡς ἴδον… se produjo la risa cuando vieron…ὡςcuando
Hom.Il.1.604Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaαἳ ἄειδον ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ [musas] que cantaban alternándose con bella vozἀείδωcantar
Hom.Il.1.605Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaλαμπρὸν φάος ἠελίοιο brillante luz del solλαμπρόςbrillante
Hom.Il.1.606Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaοἵ… ἔβαν οἶκον δὲ ἕκαστος ellos fueron a casa, cada uno (a la suya)ἕκαστοςcada uno, uno por uno
Hom.Il.1.608Homerus, Ilias: Homero, IlíadaἭφαιστος ποίησεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσι Hefesto fabricó con mente sabiaοἶδαconocedor (de), sabedor (de), sabio
Hom.Il.1.608Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἑκάστῳ δῶμα… Ἥφαιστος ποίησεν a cada uno Hefesto hizo una casaποιέωhacer, fabricar
Hom.Il.1.610Homerus, Ilias: Homero, IlíadaΖεὺς δὲ πρὸς ὃν λέχος ἤϊε… ἔνθα πάρος κοιμᾶτο y Zeus iba a su lecho donde antes dormíaἔνθαallí donde, donde, adonde
Hom.Il.1.610Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἔνθα πάρος κοιμᾶθ’, ὅτε μιν γλυκὺς ὕπνος ἱκάνοι donde antes solía dormir cuando el dulce sueño le entrabaὅτεcuando
Hom.Il.1.611Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἔνθα καθεῦδ’ ἀναβάς, παρὰ δὲ Ἥρη allí tras subir dormía, y Hera a su ladoκαθεύδωdormir
Hom.Il.1.611Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἔνθα καθεῦδε… παρὰ δέ… Ἥρη allí dormía, al lado, Heraπαράal lado
Hom.Il.2.1Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἄλλοι μέν ῥα θεοί τε καὶ ἀνέρες… εὗδον, Δία δ’ οὐκ ἔχε… ὕπνος otros, dioses y hombres dormían, pero el sueño no sometía a Zeusἄρα
Hom.Il.2.16Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaὣς φάτο, βῆ δ’ ἄρ’ ὄνειρος así habló, y se marchó el sueñoἄρα
Hom.Il.2.25Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaᾧ λαοί τ’ ἐπιτετράφαται a quien está confiada la tropaἐπιτρέπωser encargado, ser confiado, hacerse cargo
Hom.Il.2.26Homerus, Ilias: Homero, IlíadaΔιὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι y soy para ti mensajero de Zeusἄγγελοςmensajero, enviado
Hom.Il.2.26Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaνῦν δ’ ἐμέθεν ξύνες ὦκα y ahora escúchame al instanteσυνίημιoír, escuchar
Hom.Il.2.36Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτὰ φρονέοντ’ ἀνὰ θυμὸν preocupaciones en su ánimoἀνάen
Hom.Il.2.36Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτὰ φρονέοντα… ἅ ῥ’ οὐ τελέεσθαι ἔμελλον preocupaciones que no iban a cumplirseἄρα
Hom.Il.2.37Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaφῆ… αἱρήσειν Πριάμου πόλιν decía que conquistaría la ciudad de Príamoαἱρέωconquistar, apoderarse de
Hom.Il.2.37Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaφῆ γὰρ ὅ γ’ αἱρήσειν Πριάμου πόλιν ἤματι κείνῳ pues él decía que tomaría la ciudad de Príamo aquel díaἐκεῖνοςaquel
Hom.Il.2.37Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaφῆ γὰρ ὅ γ’ αἱρήσειν Πριάμου πόλιν ἤματι κείνῳ pues este se decía a sí mismo que tomaría la ciudad de Príamo aquel díaφημίdecirse (a sí mismo), suponer
Hom.Il.2.41Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἔγρετο δ’ ἐξ ὕπνου se despertó del sueñoἐγείρωdespertarse
Hom.Il.2.41Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἔγρετο δ’ ἐξ ὕπνου se despertaba del sueñoἐκdesde, procedente de, de
Hom.Il.2.42Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaμαλακὸν δ’ ἔνδυνε χιτῶνα y se ponía una suave túnicaἐνδύομαιponerse (ropa), vestirse (con), revestirse (de)
Hom.Il.2.44Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaποσσὶ δ’ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα se ató las hermosas sandalias a sus pies perfumadosδέωatarse
Hom.Il.2.50Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκηρύκεσσι… κέλευσε κηρύσσειν ἀγορήν ordenó a los heraldos convocar asambleaκελεύωordenar (a alguien hacer)
Hom.Il.2.51Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκέλευσε κηρύσσειν ἀγορὴν δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς ordenó convocar a asamblea a los aqueos de melenudas cabellerasἀγοράasamblea, asamblea del pueblo
Hom.Il.2.51Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκέλευσε κηρύσσειν ἀγορὴν… Ἀχαιούς ordenó convocar a reunión a los aqueosκηρύττωconvocar por medio de un heraldo, invocar
Hom.Il.2.53Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaβουλὴν δὲ πρῶτον μεγαθύμων ἷζε γερόντων pero primero hacía sentar al consejo de magnánimos ancianosβουλήconsejo de ancianos, consejo de notables
Hom.Il.2.55Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτοὺς ὅ γε συγκαλέσας πυκινὴν ἀρτύνετο βουλήν tras convocarlos precisamente este, preparaba un plan astutoγεal menos, concretamente, precisamente
Hom.Il.2.57Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaδιὰ νύκτα durante la nocheδιάdurante
Hom.Il.2.71Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἐμὲ δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνῆκεν me ha soltado el dulce sueñoἀνίημιsoltar, dejar, dejar ir
Hom.Il.2.80Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaεἰ μέν τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν si algún otro de los aqueos nos dijera su sueño diríamos que es mentiraὄνειροςsueño (soñar), ensoñación
Hom.Il.2.91Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκαί σφιν Κεβριόνης τρίτος εἵπετο y a ellos [dos] seguía Cebríones en tercer lugarτρίτοςtercero, en tercer lugar
Hom.Il.2.92Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἠϊόνος προπάροιθε βαθείης delante de la costa profundaβαθύςfuerte, avanzado, rico
Hom.Il.2.93Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἐστιχόωντο ἰλαδὸν εἰς ἀγορήν desfilaban en tropel hacia la asambleaἀγοράasamblea, asamblea del pueblo
Hom.Il.2.95Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτετρήχει δ’ ἀγορή y la asamblea estaba agitada (inquieta)ταράττωestar agitado, estar turbado
Hom.Il.2.95Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaὑπὸ δὲ στεναχίζετο γαῖα λαῶν ἱζόντων y la tierra se lamentaba debajo al sentarse las huestesὑπόbajo (prep.), debajo, a escondidas, en pequeña medida
Hom.Il.2.99Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaσπουδῇ δ’ ἕζετο λαός y con esfuerzo se sentaba la tropaσπουδήcon prisa, con empeño, con esfuerzo
Hom.Il.2.104Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaσκῆπτρον… Ἑρμείας δὲ ἄναξ δῶκεν Πέλοπι cetro <que> el soberano Hermes entregó a Pélope.ἙρμῆςHermes, Mercurio
Hom.Il.2.110Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος ¡queridos guerreros dánaos, servidores de Ares!ἥρωςhéroe, noble guerrero, noble
Hom.Il.2.114Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaνῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο y ahora ha decidido un pérfido engañoἀπάτηengaño, artimaña, ardid
Hom.Il.2.115Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκαί με κελεύει δυσκλέα Ἄργος ἱκέσθαι y me ordena llegar a Argos deshonradoἌργοςArgos
Hom.Il.2.116Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaοὕτω που Διὶ μέλλει… φίλον εἶναι así quizá a Zeus va a ser gratoποῦde alguna manera, quizá
Hom.Il.2.117Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaπολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα abatió las cabezas de muchas ciudadesκαταλύωabatir, destruir, suprimir
Hom.Il.2.118Homerus, Ilias: Homero, IlíadaΖεύς… πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα… τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον Zeus destruyó las torres de muchas ciudades, pues el poder de este es el más grandeγάρpues, porque, ya que, en efecto
Hom.Il.2.118Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον su fuerza (poder) es la mayorκράτοςfuerza, poder (sust.)
Hom.Il.2.120Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaαἰσχρὸν γὰρ τόδε γ’ ἐστί… πυθέσθαι μὰψ οὕτω τοιόνδε τοσόνδε τε λαὸν Ἀχαιῶν ἄπρηκτον πόλεμον πολεμίζειν pues es vergonzoso precisamente esto: enterarse de que tan en vano una tropa tal y tan grande de aqueos lucha un combate inútilοὕτωςtanto, tan
Hom.Il.2.120Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaαἰσχρὸν γὰρ τόδε γ’ ἐστί… πυθέσθαι μὰψ οὕτω τοιόνδε τοσόνδε τε λαὸν Ἀχαιῶν… πολεμίζειν… pues esto concretamente es vergonzoso de escuchar, que tan importante y numerosa tropa de aqueos así inútilmente luchaτοῖοςtal, así, tan importante, tal en aspecto
Hom.Il.2.124Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaεἴ περ γάρ κ’ ἐθέλοιμεν Ἀχαιοί τε Τρῶές τε ὅρκια πιστὰ ταμόντες… pues si en efecto quisiéramos aqueos y troyanos tras hacer sacrificios de juramentos fiables…πιστόςdigno de crédito, fiable, creíble
Hom.Il.2.134Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἐννέα δὴ βεβάασι Διὸς μεγάλου ἐνιαυτοί nueve años del gran Zeus en verdad han transcurridoἐννέαnueve
Hom.Il.2.136Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἡμέτεραί τ’ ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα nuestras esposas e hijos pequeñosτέκνονhijo, niño
Hom.Il.2.139Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες según yo diga, obedezcamos todosἄν
Hom.Il.2.145Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκινήθη δ’ ἀγορὴ φὴ κύματα μακρὰ θαλάσσης πόντου Ἰκαρίοιο y se movió la asamblea como las grandes olas del mar, el de Ícaroπόντοςmar
Hom.Il.2.152Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκέλευον ἅπτεσθαι νηῶν ordenaban llegar hasta las navesἅπτωtocar (algo), alcanzar (algo), llegar hasta (algo)
Hom.Il.2.152Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκέλευον ἅπτεσθαι νηῶν ἠδ’ ἑλκέμεν εἰς ἅλα ordenaban atar las naves y remolcar<las> mar adentroἕλκωtirar de, traer tras de sí, llevar a rastras, arrastrar, remolcar
Hom.Il.2.159Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaφεύξονται ἐπ’ εὐρέα νῶτα θαλάσσης; ¿huirán por el ancho dorso del mar?νῶτονespalda, dorso, superficie
Hom.Il.2.161Homerus, Ilias: Homero, IlíadaἈργεῖοι φεύξονται… κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιεν Ἀργείην Ἑλένην, ἧς εἵνεκα πολλοὶ Ἀχαιῶν ἐν Τροίῃ ἀπόλοντο los argivos huirán y abandonarían a la argiva Helena, motivo de jactancia para Príamo y los troyanos, por la que muchos aqueos perecieron en TroyaἙλένηHelena, Helena de Troya
Hom.Il.2.171Homerus, Ilias: Homero, IlíadaἈθήνη… εὗρεν… Ὀδυσῆα… ἑσταότα… ἐπεί μιν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἵκανεν Atenea encontró a Odiseo de pie parado porque el dolor le alcanzaba su corazón y ánimoθυμόςánimo, sentimiento, corazón
Hom.Il.2.183Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε y arrojó (tiró lejos) su mantoἀπόlejos
Hom.Il.2.183Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε y arrojó lejos <su> mantoἀποβάλλωtirar lejos, arrojar
Hom.Il.2.186Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaδέξατό οἱ σκῆπτρον πατρώϊον ἄφθιτον αἰεί recibió de él el imperecedero cetro paternoδέχομαιrecibir
Hom.Il.2.190Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaδαιμόνι’ οὔ σε ἔοικε κακὸν ὣς δειδίσσεσθαι amigo, no parece <bien> meterte miedo como a un cobardeδαιμόνιοςbuen (hombre), buena (mujer), amigo
Hom.Il.2.191Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἀλλ’ αὐτός τε κάθησο καὶ ἄλλους ἵδρυε λαούς pero siéntate tú mismo y haz sentar a las restantes tropasἱδρύωasentar, hacer sentar, instalar
Hom.Il.2.191Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaαὐτός τε κάθησο καὶ ἄλλους ἵδρυε λαούς siéntate tú y aposenta al resto de tu genteκάθημαιsentarse
Hom.Il.2.192Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaοὐ γάρ πω σάφα οἶσθ’ οἷος νόος Ἀτρεΐωνος pues todavía no sabes con seguridad cuál <es> el pensamiento del hijo de Atreoσαφήςcon claridad, con seguridad
Hom.Il.2.193Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτάχα δ’ ἴψεται υἷας Ἀχαιῶν y pronto herirá a los hijos de los aqueosτάχαrápidamente, pronto
Hom.Il.2.197Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaφιλεῖ δέ ἑ μητίετα Ζεύς y lo amaba el prudente Zeusφιλέωamar, querer
Hom.Il.2.198Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaδήμου τ’ ἄνδρα a un hombre del puebloδῆμοςpueblo, pueblo llano
Hom.Il.2.199Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτὸν σκήπτρῳ ἐλάσασκεν lo golpeaba con el cetroἐλαύνωempujar, golpear, golpear (para forjar), forjar, cavar
Hom.Il.2.203Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaοὐ μέν πως πάντες βασιλεύσομεν ἐνθάδ’ Ἀχαιοί de ninguna manera seremos aquí reyes todos los Aqueosβασιλεύωser rey, reinar
Hom.Il.2.204Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaεἷς κοίρανος ἔστω que haya un (solo) comandanteεἷςuno, único
Hom.Il.2.205Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaεἷς βασιλεύς, ᾧ δῶκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω σκῆπτρον un único rey, a quien dio el hijo de Crono de mente tortuosa el cetroπαῖςhijo, hija
Hom.Il.2.209Homerus, Ilias: Homero, Ilíada… ὡς ὅτε κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης… … como cuando el oleaje del mar atronador…κῦμαoleaje, ola, onda
Hom.Il.2.215Homerus, Ilias: Homero, Ilíada… ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν ἔμμεναι … lo que le pareciera que era ridículo para los argivosγέλοιοςridículo, risible, cómico
Hom.Il.2.216Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaαἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε y llegó como el hombre más feo bajo <los muros de> Troyaαἰσχρόςfeo, deforme
Hom.Il.2.224Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaὃ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα νείκεε este dando grandes voces reprendía a Agamenónβοάωgritar, dar voces, lanzar un grito
Hom.Il.2.231Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἐγὼ… ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν yo u otro de los aqueoso
Hom.Il.2.237Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτόνδε δ’ ἐῶμεν αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ dejemos a este aquí en Troyaαὐτόςaquí, allí
Hom.Il.2.237Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaτόνδε δ’ ἐῶμεν αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν y dejemos a este aquí en Troya rumiar su privilegioπέττωrumiar
Hom.Il.2.239Homerus, Ilias: Homero, IlíadaἈχιλῆα ἕο μέγ’ ἀμείνονα φῶτα ἠτίμησεν deshonró a Aquiles, un hombre mucho mejor que élse, sí (pron.), él, ella
Hom.Il.2.243Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaὣς φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν, Θερσίτης así habló Tersites zahiriendo a Agamenón pastor de gentesποιμήνpastor
Hom.Il.2.245Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaκαί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ y mirándolo por debajo lo reprobó con discurso ásperoχαλεπόςáspero, difícil
Hom.Il.2.250Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἀνὰ στόμ’ ἔχων teniendo en la bocaἀνάen
Hom.Il.2.252Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaοὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα ni sabemos aún con seguridad cómo serán esos hechosὅπωςcómo
Hom.Il.2.253Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἢ εὖ ἦε κακῶς bien o malκακόςmal
Hom.Il.2.259Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaμηκέτ’… κάρη ὤμοισιν ἐπείη que su cabeza ya no esté sobre sus hombrosἔπειμι (εἰμί)estar sobre, estar encima de
Hom.Il.2.264Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaαὐτὸν δὲ κλαίοντα… ἀφήσω πεπλήγων… ἀεικέσσι πληγῇσιν y a él llorando lo despacharé tras azotarlo con azotes indecorososπληγήgolpe, azote
Hom.Il.2.264Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaαὐτὸν δέ... πεπλήγων… ἀεικέσσι πληγῇσιν y tras azotarlo con golpes indecorososπλήττωgolpear (a alguien / algo), azotar (a alguien)
Hom.Il.2.266Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaθαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ le cayó abundante llantoἐκπίπτωcaer (de), caerse (de)
Hom.Il.2.270Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἐπ’ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν se rieron con gusto de élγελάωreírse (de)
Hom.Il.2.270Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaἐπ’ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν se echaron a reír por ello con alegríaἡδύςagradablemente, con placer
Hom.Il.2.271Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον y así uno cualquiera decía al ver a otro cercaτίςuno cualquiera, cualquiera
Hom.Il.2.275Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaὃς τὸν λωβητῆρα… ἔσχ’ ἀγοράων quien mantuvo apartado de las asambleas al calumniadorἔχωmantener apartado de, impedir
Hom.Il.2.275Homerus, Ilias: Homero, Ilíada… ὃς τὸν λωβητῆρα ἐπεσβόλον ἔσχε ... quien contuvo a este calumniador charlatáneste, él
Hom.Il.2.276Homerus, Ilias: Homero, Ilíadaοὔ θήν μιν πάλιν αὖτις ἀνήσει θυμὸς ἀγήνωρ νεικείειν βασιλῆας ὀνειδείοις ἐπέεσσιν sin duda, de nuevo, una vez más, <su> ánimo arrogante no lo incitará a rivalizar con reyes con palabras de reprocheπάλινde nuevo

« Anterior 1 ... 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 ... 242 Siguiente » Todas
        
Diseño y Desarrollo: Soluciones y Respuestas