...
...
| Referencia | Texto griego | Traducción | Lema | Significado |
|---|
| Hom.Il.1.562Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἀπὸ θυμοῦ μᾶλλον ἐμοὶ ἔσεαι | estarás más lejos de mi ánimo | ἀπό | lejos de, fuera de, aparte de |
| Hom.Il.1.564Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | εἰ δ’ οὕτω τοῦτ’ ἐστίν, ἐμοὶ μέλλει φίλον εἶναι | si eso es así, va a ser querido por mí | εἰ | si |
| Hom.Il.1.565Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἀλλ’ ἀκέουσα κάθησο | pero aun sin querer, siéntate | ἀλλά | pero, mas |
| Hom.Il.1.570Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἀνὰ δῶμα | de abajo arriba de la morada | ἀνά | de abajo arriba |
| Hom.Il.1.571Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τοῖσιν δ’ Ἥφαιστος κλυτοτέχνης ἦρχ’ ἀγορεύειν | y a estos Hefesto famoso por su arte empezaba a hablar | Ἧφαιστος | Hefesto, Vulcano |
| Hom.Il.1.582Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἀλλὰ σὺ τὸν ἐπέεσσι καθάπτεσθαι μαλακοῖσιν | pero tú acércate a él con suaves palabras | μαλακός | tierno, suave, dulce |
| Hom.Il.1.586Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | καὶ ἀνάσχεο κηδομένη περ | aguanta aunque estés apenada | ἀνέχω | aguantar, soportar, resistir |
| Hom.Il.1.590Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἤδη γάρ με καὶ ἄλλοτ’ ἀλεξέμεναι μεμαῶτα ῥῖψε… ἀπὸ βηλοῦ θεσπεσίοιο | pues ya también en otra ocasión me arrojó de la divina morada a mí que deseaba defender[te] | ἄλλοτε | en otro tiempo, en otra ocasión |
| Hom.Il.18.591Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | χορόν… τῷ ἴκελον οἷόν ποτ’ ἐνὶ Κνωσῷ εὐρείῃ Δαίδαλος ἤσκησεν | un lugar de baile semejante a ese que Dédalo una vez preparó en la vasta Cnosos | οἷος | cual, tal como, que (relativo) |
| Hom.Il.1.598Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | οἰνοχόει γλυκὺ νέκταρ ἀπὸ κρητῆρος ἀφύσσων | vertía vino escanciando dulce néctar de una cratera | γλυκύς | dulce, no amargo |
| Hom.Il.1.599Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἄσβεστος δ’ ἄρ’ ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσι | y una risa incontenible surgió entre los dioses bienaventurados | γέλως | risa |
| Hom.Il.1.600Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἐνῶρτο γέλως… ὡς ἴδον… | se produjo la risa cuando vieron… | ὡς | cuando |
| Hom.Il.1.604Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | αἳ ἄειδον ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ | [musas] que cantaban alternándose con bella voz | ἀείδω | cantar |
| Hom.Il.1.605Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | λαμπρὸν φάος ἠελίοιο | brillante luz del sol | λαμπρός | brillante |
| Hom.Il.1.606Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | οἵ… ἔβαν οἶκον δὲ ἕκαστος | ellos fueron a casa, cada uno (a la suya) | ἕκαστος | cada uno, uno por uno |
| Hom.Il.1.608Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | Ἥφαιστος ποίησεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσι | Hefesto fabricó con mente sabia | οἶδα | conocedor (de), sabedor (de), sabio |
| Hom.Il.1.608Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἑκάστῳ δῶμα… Ἥφαιστος ποίησεν | a cada uno Hefesto hizo una casa | ποιέω | hacer, fabricar |
| Hom.Il.1.610Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | Ζεὺς δὲ πρὸς ὃν λέχος ἤϊε… ἔνθα πάρος κοιμᾶτο | y Zeus iba a su lecho donde antes dormía | ἔνθα | allí donde, donde, adonde |
| Hom.Il.1.610Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἔνθα πάρος κοιμᾶθ’, ὅτε μιν γλυκὺς ὕπνος ἱκάνοι | donde antes solía dormir cuando el dulce sueño le entraba | ὅτε | cuando |
| Hom.Il.1.611Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἔνθα καθεῦδ’ ἀναβάς, παρὰ δὲ Ἥρη | allí tras subir dormía, y Hera a su lado | καθεύδω | dormir |
| Hom.Il.1.611Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἔνθα καθεῦδε… παρὰ δέ… Ἥρη | allí dormía, al lado, Hera | παρά | al lado |
| Hom.Il.2.1Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἄλλοι μέν ῥα θεοί τε καὶ ἀνέρες… εὗδον, Δία δ’ οὐκ ἔχε… ὕπνος | otros, dioses y hombres dormían, pero el sueño no sometía a Zeus | ἄρα | |
| Hom.Il.2.16Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ὣς φάτο, βῆ δ’ ἄρ’ ὄνειρος | así habló, y se marchó el sueño | ἄρα | |
| Hom.Il.2.25Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ᾧ λαοί τ’ ἐπιτετράφαται | a quien está confiada la tropa | ἐπιτρέπω | ser encargado, ser confiado, hacerse cargo |
| Hom.Il.2.26Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι | y soy para ti mensajero de Zeus | ἄγγελος | mensajero, enviado |
| Hom.Il.2.26Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | νῦν δ’ ἐμέθεν ξύνες ὦκα | y ahora escúchame al instante | συνίημι | oír, escuchar |
| Hom.Il.2.36Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τὰ φρονέοντ’ ἀνὰ θυμὸν | preocupaciones en su ánimo | ἀνά | en |
| Hom.Il.2.36Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τὰ φρονέοντα… ἅ ῥ’ οὐ τελέεσθαι ἔμελλον | preocupaciones que no iban a cumplirse | ἄρα | |
| Hom.Il.2.37Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | φῆ… αἱρήσειν Πριάμου πόλιν | decía que conquistaría la ciudad de Príamo | αἱρέω | conquistar, apoderarse de |
| Hom.Il.2.37Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | φῆ γὰρ ὅ γ’ αἱρήσειν Πριάμου πόλιν ἤματι κείνῳ | pues él decía que tomaría la ciudad de Príamo aquel día | ἐκεῖνος | aquel |
| Hom.Il.2.37Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | φῆ γὰρ ὅ γ’ αἱρήσειν Πριάμου πόλιν ἤματι κείνῳ | pues este se decía a sí mismo que tomaría la ciudad de Príamo aquel día | φημί | decirse (a sí mismo), suponer |
| Hom.Il.2.41Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἔγρετο δ’ ἐξ ὕπνου | se despertó del sueño | ἐγείρω | despertarse |
| Hom.Il.2.41Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἔγρετο δ’ ἐξ ὕπνου | se despertaba del sueño | ἐκ | desde, procedente de, de |
| Hom.Il.2.42Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | μαλακὸν δ’ ἔνδυνε χιτῶνα | y se ponía una suave túnica | ἐνδύομαι | ponerse (ropa), vestirse (con), revestirse (de) |
| Hom.Il.2.44Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ποσσὶ δ’ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα | se ató las hermosas sandalias a sus pies perfumados | δέω | atarse |
| Hom.Il.2.50Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | κηρύκεσσι… κέλευσε κηρύσσειν ἀγορήν | ordenó a los heraldos convocar asamblea | κελεύω | ordenar (a alguien hacer) |
| Hom.Il.2.51Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | κέλευσε κηρύσσειν ἀγορὴν δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς | ordenó convocar a asamblea a los aqueos de melenudas cabelleras | ἀγορά | asamblea, asamblea del pueblo |
| Hom.Il.2.51Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | κέλευσε κηρύσσειν ἀγορὴν… Ἀχαιούς | ordenó convocar a reunión a los aqueos | κηρύττω | convocar por medio de un heraldo, invocar |
| Hom.Il.2.53Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | βουλὴν δὲ πρῶτον μεγαθύμων ἷζε γερόντων | pero primero hacía sentar al consejo de magnánimos ancianos | βουλή | consejo de ancianos, consejo de notables |
| Hom.Il.2.55Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τοὺς ὅ γε συγκαλέσας πυκινὴν ἀρτύνετο βουλήν | tras convocarlos precisamente este, preparaba un plan astuto | γε | al menos, concretamente, precisamente |
| Hom.Il.2.57Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | διὰ νύκτα | durante la noche | διά | durante |
| Hom.Il.2.71Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἐμὲ δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνῆκεν | me ha soltado el dulce sueño | ἀνίημι | soltar, dejar, dejar ir |
| Hom.Il.2.80Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | εἰ μέν τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν | si algún otro de los aqueos nos dijera su sueño diríamos que es mentira | ὄνειρος | sueño (soñar), ensoñación |
| Hom.Il.2.91Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | καί σφιν Κεβριόνης τρίτος εἵπετο | y a ellos [dos] seguía Cebríones en tercer lugar | τρίτος | tercero, en tercer lugar |
| Hom.Il.2.92Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἠϊόνος προπάροιθε βαθείης | delante de la costa profunda | βαθύς | fuerte, avanzado, rico |
| Hom.Il.2.93Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἐστιχόωντο ἰλαδὸν εἰς ἀγορήν | desfilaban en tropel hacia la asamblea | ἀγορά | asamblea, asamblea del pueblo |
| Hom.Il.2.95Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τετρήχει δ’ ἀγορή | y la asamblea estaba agitada (inquieta) | ταράττω | estar agitado, estar turbado |
| Hom.Il.2.95Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ὑπὸ δὲ στεναχίζετο γαῖα λαῶν ἱζόντων | y la tierra se lamentaba debajo al sentarse las huestes | ὑπό | bajo (prep.), debajo, a escondidas, en pequeña medida |
| Hom.Il.2.99Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | σπουδῇ δ’ ἕζετο λαός | y con esfuerzo se sentaba la tropa | σπουδή | con prisa, con empeño, con esfuerzo |
| Hom.Il.2.104Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | σκῆπτρον… Ἑρμείας δὲ ἄναξ δῶκεν Πέλοπι | cetro <que> el soberano Hermes entregó a Pélope. | Ἑρμῆς | Hermes, Mercurio |
| Hom.Il.2.110Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος | ¡queridos guerreros dánaos, servidores de Ares! | ἥρως | héroe, noble guerrero, noble |
| Hom.Il.2.114Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | νῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο | y ahora ha decidido un pérfido engaño | ἀπάτη | engaño, artimaña, ardid |
| Hom.Il.2.115Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | καί με κελεύει δυσκλέα Ἄργος ἱκέσθαι | y me ordena llegar a Argos deshonrado | Ἄργος | Argos |
| Hom.Il.2.116Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | οὕτω που Διὶ μέλλει… φίλον εἶναι | así quizá a Zeus va a ser grato | ποῦ | de alguna manera, quizá |
| Hom.Il.2.117Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα | abatió las cabezas de muchas ciudades | καταλύω | abatir, destruir, suprimir |
| Hom.Il.2.118Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | Ζεύς… πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα… τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον | Zeus destruyó las torres de muchas ciudades, pues el poder de este es el más grande | γάρ | pues, porque, ya que, en efecto |
| Hom.Il.2.118Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον | su fuerza (poder) es la mayor | κράτος | fuerza, poder (sust.) |
| Hom.Il.2.120Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | αἰσχρὸν γὰρ τόδε γ’ ἐστί… πυθέσθαι μὰψ οὕτω τοιόνδε τοσόνδε τε λαὸν Ἀχαιῶν ἄπρηκτον πόλεμον πολεμίζειν | pues es vergonzoso precisamente esto: enterarse de que tan en vano una tropa tal y tan grande de aqueos lucha un combate inútil | οὕτως | tanto, tan |
| Hom.Il.2.120Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | αἰσχρὸν γὰρ τόδε γ’ ἐστί… πυθέσθαι μὰψ οὕτω τοιόνδε τοσόνδε τε λαὸν Ἀχαιῶν… πολεμίζειν… | pues esto concretamente es vergonzoso de escuchar, que tan importante y numerosa tropa de aqueos así inútilmente lucha | τοῖος | tal, así, tan importante, tal en aspecto |
| Hom.Il.2.124Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | εἴ περ γάρ κ’ ἐθέλοιμεν Ἀχαιοί τε Τρῶές τε ὅρκια πιστὰ ταμόντες… | pues si en efecto quisiéramos aqueos y troyanos tras hacer sacrificios de juramentos fiables… | πιστός | digno de crédito, fiable, creíble |
| Hom.Il.2.134Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἐννέα δὴ βεβάασι Διὸς μεγάλου ἐνιαυτοί | nueve años del gran Zeus en verdad han transcurrido | ἐννέα | nueve |
| Hom.Il.2.136Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἡμέτεραί τ’ ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα | nuestras esposas e hijos pequeños | τέκνον | hijo, niño |
| Hom.Il.2.139Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες | según yo diga, obedezcamos todos | ἄν | |
| Hom.Il.2.145Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | κινήθη δ’ ἀγορὴ φὴ κύματα μακρὰ θαλάσσης πόντου Ἰκαρίοιο | y se movió la asamblea como las grandes olas del mar, el de Ícaro | πόντος | mar |
| Hom.Il.2.152Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | κέλευον ἅπτεσθαι νηῶν | ordenaban llegar hasta las naves | ἅπτω | tocar (algo), alcanzar (algo), llegar hasta (algo) |
| Hom.Il.2.152Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | κέλευον ἅπτεσθαι νηῶν ἠδ’ ἑλκέμεν εἰς ἅλα | ordenaban atar las naves y remolcar<las> mar adentro | ἕλκω | tirar de, traer tras de sí, llevar a rastras, arrastrar, remolcar |
| Hom.Il.2.159Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | φεύξονται ἐπ’ εὐρέα νῶτα θαλάσσης; | ¿huirán por el ancho dorso del mar? | νῶτον | espalda, dorso, superficie |
| Hom.Il.2.161Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | Ἀργεῖοι φεύξονται… κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιεν Ἀργείην Ἑλένην, ἧς εἵνεκα πολλοὶ Ἀχαιῶν ἐν Τροίῃ ἀπόλοντο | los argivos huirán y abandonarían a la argiva Helena, motivo de jactancia para Príamo y los troyanos, por la que muchos aqueos perecieron en Troya | Ἑλένη | Helena, Helena de Troya |
| Hom.Il.2.171Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | Ἀθήνη… εὗρεν… Ὀδυσῆα… ἑσταότα… ἐπεί μιν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἵκανεν | Atenea encontró a Odiseo de pie parado porque el dolor le alcanzaba su corazón y ánimo | θυμός | ánimo, sentimiento, corazón |
| Hom.Il.2.183Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε | y arrojó (tiró lejos) su manto | ἀπό | lejos |
| Hom.Il.2.183Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε | y arrojó lejos <su> manto | ἀποβάλλω | tirar lejos, arrojar |
| Hom.Il.2.186Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | δέξατό οἱ σκῆπτρον πατρώϊον ἄφθιτον αἰεί | recibió de él el imperecedero cetro paterno | δέχομαι | recibir |
| Hom.Il.2.190Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | δαιμόνι’ οὔ σε ἔοικε κακὸν ὣς δειδίσσεσθαι | amigo, no parece <bien> meterte miedo como a un cobarde | δαιμόνιος | buen (hombre), buena (mujer), amigo |
| Hom.Il.2.191Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἀλλ’ αὐτός τε κάθησο καὶ ἄλλους ἵδρυε λαούς | pero siéntate tú mismo y haz sentar a las restantes tropas | ἱδρύω | asentar, hacer sentar, instalar |
| Hom.Il.2.191Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | αὐτός τε κάθησο καὶ ἄλλους ἵδρυε λαούς | siéntate tú y aposenta al resto de tu gente | κάθημαι | sentarse |
| Hom.Il.2.192Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | οὐ γάρ πω σάφα οἶσθ’ οἷος νόος Ἀτρεΐωνος | pues todavía no sabes con seguridad cuál <es> el pensamiento del hijo de Atreo | σαφής | con claridad, con seguridad |
| Hom.Il.2.193Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τάχα δ’ ἴψεται υἷας Ἀχαιῶν | y pronto herirá a los hijos de los aqueos | τάχα | rápidamente, pronto |
| Hom.Il.2.197Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | φιλεῖ δέ ἑ μητίετα Ζεύς | y lo amaba el prudente Zeus | φιλέω | amar, querer |
| Hom.Il.2.198Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | δήμου τ’ ἄνδρα | a un hombre del pueblo | δῆμος | pueblo, pueblo llano |
| Hom.Il.2.199Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τὸν σκήπτρῳ ἐλάσασκεν | lo golpeaba con el cetro | ἐλαύνω | empujar, golpear, golpear (para forjar), forjar, cavar |
| Hom.Il.2.203Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | οὐ μέν πως πάντες βασιλεύσομεν ἐνθάδ’ Ἀχαιοί | de ninguna manera seremos aquí reyes todos los Aqueos | βασιλεύω | ser rey, reinar |
| Hom.Il.2.204Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | εἷς κοίρανος ἔστω | que haya un (solo) comandante | εἷς | uno, único |
| Hom.Il.2.205Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | εἷς βασιλεύς, ᾧ δῶκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω σκῆπτρον | un único rey, a quien dio el hijo de Crono de mente tortuosa el cetro | παῖς | hijo, hija |
| Hom.Il.2.209Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | … ὡς ὅτε κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης… | … como cuando el oleaje del mar atronador… | κῦμα | oleaje, ola, onda |
| Hom.Il.2.215Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | … ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν ἔμμεναι | … lo que le pareciera que era ridículo para los argivos | γέλοιος | ridículo, risible, cómico |
| Hom.Il.2.216Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε | y llegó como el hombre más feo bajo <los muros de> Troya | αἰσχρός | feo, deforme |
| Hom.Il.2.224Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ὃ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα νείκεε | este dando grandes voces reprendía a Agamenón | βοάω | gritar, dar voces, lanzar un grito |
| Hom.Il.2.231Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἐγὼ… ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν | yo u otro de los aqueos | ἤ | o |
| Hom.Il.2.237Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τόνδε δ’ ἐῶμεν αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ | dejemos a este aquí en Troya | αὐτός | aquí, allí |
| Hom.Il.2.237Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | τόνδε δ’ ἐῶμεν αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν | y dejemos a este aquí en Troya rumiar su privilegio | πέττω | rumiar |
| Hom.Il.2.239Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | Ἀχιλῆα ἕο μέγ’ ἀμείνονα φῶτα ἠτίμησεν | deshonró a Aquiles, un hombre mucho mejor que él | ἕ | se, sí (pron.), él, ella |
| Hom.Il.2.243Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ὣς φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν, Θερσίτης | así habló Tersites zahiriendo a Agamenón pastor de gentes | ποιμήν | pastor |
| Hom.Il.2.245Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ | y mirándolo por debajo lo reprobó con discurso áspero | χαλεπός | áspero, difícil |
| Hom.Il.2.250Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἀνὰ στόμ’ ἔχων | teniendo en la boca | ἀνά | en |
| Hom.Il.2.252Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα | ni sabemos aún con seguridad cómo serán esos hechos | ὅπως | cómo |
| Hom.Il.2.253Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἢ εὖ ἦε κακῶς | bien o mal | κακός | mal |
| Hom.Il.2.259Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | μηκέτ’… κάρη ὤμοισιν ἐπείη | que su cabeza ya no esté sobre sus hombros | ἔπειμι (εἰμί) | estar sobre, estar encima de |
| Hom.Il.2.264Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | αὐτὸν δὲ κλαίοντα… ἀφήσω πεπλήγων… ἀεικέσσι πληγῇσιν | y a él llorando lo despacharé tras azotarlo con azotes indecorosos | πληγή | golpe, azote |
| Hom.Il.2.264Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | αὐτὸν δέ... πεπλήγων… ἀεικέσσι πληγῇσιν | y tras azotarlo con golpes indecorosos | πλήττω | golpear (a alguien / algo), azotar (a alguien) |
| Hom.Il.2.266Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ | le cayó abundante llanto | ἐκπίπτω | caer (de), caerse (de) |
| Hom.Il.2.270Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἐπ’ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν | se rieron con gusto de él | γελάω | reírse (de) |
| Hom.Il.2.270Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ἐπ’ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν | se echaron a reír por ello con alegría | ἡδύς | agradablemente, con placer |
| Hom.Il.2.271Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον | y así uno cualquiera decía al ver a otro cerca | τίς | uno cualquiera, cualquiera |
| Hom.Il.2.275Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | ὃς τὸν λωβητῆρα… ἔσχ’ ἀγοράων | quien mantuvo apartado de las asambleas al calumniador | ἔχω | mantener apartado de, impedir |
| Hom.Il.2.275Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | … ὃς τὸν λωβητῆρα ἐπεσβόλον ἔσχε | ... quien contuvo a este calumniador charlatán | ὁ | este, él |
| Hom.Il.2.276Homerus, Ilias: Homero, Ilíada | οὔ θήν μιν πάλιν αὖτις ἀνήσει θυμὸς ἀγήνωρ νεικείειν βασιλῆας ὀνειδείοις ἐπέεσσιν | sin duda, de nuevo, una vez más, <su> ánimo arrogante no lo incitará a rivalizar con reyes con palabras de reproche | πάλιν | de nuevo |
...
...