...
...
| Referencia | Texto griego | Traducción | Lema | Significado |
|---|
| Soph.Phil.914Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | τί ποτε λέγεις, ὦ τέκνον; ὡς οὐ μανθάνω | ¿qué dices, entondes, hijo?, porque no me entero | ὡς | como, porque |
| Soph.Phil.918Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | —μὴ στέναζε, πρὶν μάθῃς —ποῖον μάθημα; | —No te lamentes hasta que sepas — ¿Qué conocimiento? | μάθημα | aprendizaje, estudio, conocimiento |
| Soph.Phil.919Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | σῶσαι κακοῦ… τοῦδε | (tengo intención de) salvar(te) de este mal | σώζω | salvar de, preservar de |
| Soph.Phil.923Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ἀπόλωλα τλήμων, προδέδομαι | estoy perdido, desdichado (de mí), he sido traicionado | προδίδωμι | ser traicionado, ser abandonado |
| Soph.Phil.927Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | οἷά μ’ εἰργάσω, οἷ’ ἠπάτηκας | ¡cómo has obrado contra mí, cómo me has engañado! | ἀπατάω | engañar (a) |
| Soph.Phil.927Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ὦ πῦρ σὺ καὶ πᾶν δεῖμα καὶ πανουργίας δεινῆς τέχνημ’ ἔχθιστον | ¡oh tú, fuego, ser totalmente espantoso y el más abominable artificio de <nuestra> funesta habilidad! | πῦρ | fuego |
| Soph.Phil.931Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ἀπεστέρηκας τὸν βίον τὰ τόξ’ ἑλών | me has quitado la vida al coger mi arco | βίος | vida |
| Soph.Phil.933Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | πρὸς θεῶν πατρῴων, τὸν βίον με μὴ ἀφέλῃ | por los dioses de tus padres, no me quites la vida | πατρῷος | paterno, del padre, de la familia paterna |
| Soph.Phil.942Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | προσθείς τε χεῖρα δεξιάν | y ofreciendo su mano derecha (para sellar el pacto) | δεξιός | mano derecha, promesa |
| Soph.Phil.944Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | τὰ τόξα μου ἱερὰ λαβὼν... ἔχει, καὶ τοῖσιν Ἀργείοισι φήνασθαι θέλει | tras arrebatarme mis sagradas armas <las tiene> y quiere mostrar<las> a los argivos | φαίνω | mostrar |
| Soph.Phil.950Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | νῦν ἔτ’ ἐν σαυτῷ γενοῦ | ahora ya vuelve en ti | ἐν | en (sus cabales), en (razón) |
| Soph.Phil.950Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | νῦν ἔτ’ ἐν σαυτῷ γενοῦ | todavía ahora, <tú> vuelve en ti | σεαυτοῦ | de ti mismo, a ti mismo |
| Soph.Phil.951Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | οὐδέν εἰμ’ ὁ δύσμορος | nada soy <yo>, el desafortunado | οὐδείς | nada, sin valor, nulidad |
| Soph.Phil.959Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | φόνον φόνου δὲ ῥύσιον τίσω τάλας | y, desgraciado, pagaré la pena de mi muerte como represalia por una muerte [que provoqué] | τίνω | pagar, pagar (una pena), expiar |
| Soph.Phil.966Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | οὐ νῦν πρῶτον, ἀλλὰ καὶ πάλαι | no ahora por primera vez, sino también hace ya tiempo | πρῶτος | en primer lugar, por primera vez |
| Soph.Phil.969Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | μή ποτ’ ὤφελον λιπεῖν τὴν Σκῦρον | ojalá nunca hubiera dejado (yo) Esciros | μή | |
| Soph.Phil.989Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | Ζεὺς ἔσθ’, ἵν’ εἰδῇς | es Zeus, (te lo digo) para que te enteres | ἵνα | para que |
| Soph.Phil.1006Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ὦ μηδὲν ὑγιὲς μηδ’ ἐλεύθερον φρονῶν | ¡<tú> que no piensas nada cuerdo ni noble! | ὑγιής | sano, cuerdo |
| Soph.Phil.1009Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ἀνάξιον μὲν σοῦ | indigno de ti | ἀνάξιος | indigno (de), no merecedor de |
| Soph.Phil.1010Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | … ὃς οὐδὲν ᾔδει πλὴν τὸ προσταχθὲν ποεῖν | ... quien no sabía nada excepto hacer lo ordenado | οἶδα | saber, conocer, enterarse |
| Soph.Phil.1011Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | δῆλος δὲ καὶ νῦν ἐστιν ἀλγεινῶς φέρων | es evidente que lleva con dolor | δῆλος | es evidente que, está claro que |
| Soph.Phil.1019Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | καί σοι πολλάκις τόδ’ ηὐξάμην | también he suplicado esto para ti muchas veces | εὔχομαι | rezar por alguien |
| Soph.Phil.1023Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ἐγὼ δ’ ἀλγύνομαι… γελώμενος πρὸς σοῦ | y yo sufro cuando soporto risas de tu <parte> | γελάω | ser objeto de risa (de), soportar risas (de) |
| Soph.Phil.1038Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ἐπεὶ οὔποτ’ ἂν στόλον ἐπλεύσατ’ ἂν τόνδ’ εἵνεκ’ ἀνδρὸς ἀθλίου | porque jamás habríais emprendido esta expedición marina a causa de un hombre digno de lástima | πλέω | navegar |
| Soph.Phil.1044Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | εἰ δ’ ἴδοιμ’ ὀλωλότας τούτους, δοκοῖμ’ ἂν τῆς νόσου πεφευγέναι | y si <yo> hubiera visto a esos muertos, me parecería que había escapado de mi enfermedad | φεύγω | huir de, escapar de |
| Soph.Phil.1047Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | πόλλ’ ἂν λέγειν ἔχοιμι | podría decir muchas cosas | ἔχω | ser capaz de, poder |
| Soph.Phil.1056Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ἐπεὶ πάρεστι… Τεῦκρος παρ’ ἡμῖν… | puesto que está presente Teucro junto a nosotros… | πάρειμι (εἰμί) | estar al lado (de), estar presente (junto a), asistir (a) |
| Soph.Phil.1057Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | Τεῦκρος παρ’ ἡμῖν, τήνδ’ ἐπιστήμην ἔχων | con nosotros se encuentra Teucro, que tiene conocimiento (de las armas) | ἐπιστήμη | pericia, conocimiento, experiencia |
| Soph.Phil.1069Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ἡμῶν ὅπως μὴ τὴν τύχην διαφθερεῖς | para que no eches a perder nuestra suerte | διαφθείρω | arruinar, echar a perder |
| Soph.Phil.1078Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | χοὖτος τάχ’ ἂν φρόνησιν ἐν τούτῳ λάβοι λῴω τιν’ ἡμῖν | y tal vez ese adoptaría entre tanto una forma de pensar más favorable para nosotros | φρόνησις | pensamiento, forma de pensar, entendimiento, intención |
| Soph.Phil.1098Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | σύ τοι κατηξίωσας… εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι | tú decidiste cuando en efecto <te> era posible ser prudente | πάρειμι (εἰμί) | ser posible, tener la posibilidad |
| Soph.Phil.1147Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | ἔθνη θηρῶν | bandas de fieras | ἔθνος | enjambre, rebaño, bandada |
| Soph.Phil.1147Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | θηρῶν οὓς ὅδ’ ἔχει χῶρος | de las fieras que mantiene este territorio | ἔχω | mantener, retener, obtener |
| Soph.Phil.1173Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | τί τοῦτ’ ἔλεξας; | ¿qué <es> eso que dijiste? | οὗτος | ese (que) |
| Soph.Phil.1175Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | εἰ σὺ τὰν ἐμοὶ στυγερὰν Τρῳάδα γᾶν μ’ ἤλπισας ἄξειν | si tú confiaste en llevarme a la tierra troyana, odiosa para mí | ἐλπίζω | esperar (que), confiar en (que) |
| Soph.Phil.1178Sophocles, Philoctetes: Sófocles, Filoctetes | φίλα [μοι] ταῦτα παρήγγειλας ἑκόντι τε πράσσειν | esas cosas <que me eran> gratas, me pediste hacer<las>, a mí que tenía buena voluntad | παραγγέλλω | ordenar (mandar), mandar, pedir |
...
...